بر پایه آنچه در آیات قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) وارد شده، خداوند محیط خانواده را عرصه رشد معنوی قرار داده است طوری که افراد با کوچک‌ترین عمل نسبت به اعضای خانواده به بیشترین ثواب‌ها و ثمرات معنوی و به دنبال آن ثمرات مادی دست می‌یابند.
این ثمرات در حیطه ارتباط بین همسران به شکل ویژه‌تر و مضاعف‌تری وجود دارد طوری که وقتی برخی ثواب‌های رفتار مناسب در قبال همسر را در روایات می‌بینیم، به سادگی نمی‌توانیم آن‌ها را درک کنیم که این مسأله به دلیل قوانین خاصی است که خداوند در عرصه روابط همسری قرار داده است.
به عنوان نمونه امام صادق(ع) به نقل از پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: «هر زنی که در خانه شوهرش چیزی را برای سامان دادن وضع خانه جابه جا کند، خداوند نظر [رحمت] به او می‌کند . و هر کس مورد نظر [رحمت] خدا قرار گیرد، خدا عذابش نمی‌کند.»
در این روایت شریف، انجام یک عمل ساده در منزل توسط زن، باعث جلب نظر خداوند و به دنبال آن دوری از عذاب الهی 
می‌شود؛ چنین موضوعی در غیر از این محیط مقدس در جای دیگری دیده نمی‌شود.
متن حدیث:
«أَیُّمَا امْرَأَةٍ رَفَعَتْ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا شَیْئاً مِنْ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ تُرِیدُ بِهِ صَلَاحاً نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ لَمْ یُعَذِّبْه». (امالی صدوق، ص411)
