بخشی از راهکارهایی که برای افزایش رزق وجود دارد، به اسباب مادی و توانمندی اشخاص باز می‌گردد؛ به این معنا که هر اندازه افراد دارای فن و حرفه‌ای خاص باشند، فرصت‌های شغلی مناسب و آبرومند و در عین حال پردرآمدی را می‌توانند پیدا کنند.
اما نکته‌ای که وجود دارد و شاید عده‌ای از مردم نسبت به آن بی‌توجه هستند، اسباب معنوی افزایش رزق است که چه بسا بر اسباب مادی و توانمندی اشخاص غلبه داشته باشد، مسأله‌ای که در روایات اهل‌بیت(ع) به وفور از آن یاد شده است. ما اکنون در جامعه با افرادی مواجه می‌شویم که با وجود وضعیت شغلی مناسب از وضعیت درآمد خود ناراضی هستند و زمانی که علت آن را پیگیری می‌کنیم، می‌بینیم در علل معنوی خللی باید وجود داشته باشد.
به عنوان نمونه مردی خدمت پیامبر گرامی اسلام(ص) از کمی رزق و روزی شکایت کرد، حضرت فرمود: «أدِمِ الطَّهارَهَ یَدُم عَلَیکَ الرِّزْق؛ بر طهارت مداومت کن تا رزق و روزی نیز بر تو مداوم باشد.» او طبق دستور عمل کرد و رزقش وسعت یافت.» ( مستدرک الوسائل ج 13، ص41)
و یا امام صادق(ع) در روایتی فرمود: «صِلَةُ الْأَرْحَامِ تُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ تُسَمِّحُ الْکَفَّ وَ تُطَیِّبُ النَّفْسَ وَ تَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ تُنْسِئُ فِی الْأَجَلِ؛ صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکیزه جان می‌کند و روزى را زیاد مى‌کند و مرگ را به تأخیر مى‌اندازد.» (کافى، ج 2، ص 151)
بر اساس این دو روایت شریف، مداومت بر طهارت و نیز صله رحم از جمله اسباب معنوی است که در افزایش رزق و روزی تأثیر مستقیم می‌گذارد. از سوی دیگر تأثیرات معنوی کاهش رزق را در روایات اهل‌بیت(ع) می‌بینیم.
امیرالمؤمنین(ع) در روایتی فرمود: «مَنْ ساءَ خُلْقُهُ ضاقَ رِزْقُهُ؛ هر کس بد اخلاق باشد، روزى‌اش تنگ مىشود. (تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 264)
نتیجه اینکه در افزایش روزی نباید صرفاً به دنبال فرمول‌های دنیایی باشیم بلکه باید اسباب معنوی را همواره مدنظر داشته باشیم.
