فاصله میان حق و باطل از نگاه امام حسن(ع)
علی محسنی راد کارشناس مذهبی گفت: پیامبر اکرم (ص) پس از تولد امام حسن مجتبی(ع)، ایشان را در پارچه‌ای سفید قرار دادند و نام‌گذاری ایشان را نیز بر اساس پیامی که در قالب وحی از سوی خداوند توسط جبرئیل دریافت کرده بودند، انجام دادند.
 
وی اظهار کرد: حضرت محمد (ص) در راستای محبت و علاقه شدیدی که به امام حسن مجتبی (ع) داشتند، فرموده‌اند: من حسن را دوست می‌دارم، خدایا تو نیز او را و هرکسی که او را دوست می‌دارد، دوست بدار.
 
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: از ویژگی‌های قابل توجه درباره امام دوم (ع)، بذل و بخشش بسیاری است که ایشان در راه خدا انجام می‌دادند به‌گونه‌ای که این حضرت دو مرتبه کل زندگی‌شان را فروختند و در راه خدا میان نیازمندان تقسیم کردند. برادر گرامی امام حسین (ع) همچین به فقیران تواضع و فروتنی بسیاری داشتند و گاهی با همراهی فقیران در زمینه خوردن غذا، سعی در افزایش برکت سفره و نان آن‌ها داشتند.
 
وی توضیح داد: زمانی که حضرت علی (ع) به شهادت رسیدند، پیش از آغاز امامت امام حسن مجتبی(ع) ایشان در خطبه‌ای که برای مردم خواندند، حق خود یعنی حقوق رهبری را بیان کردند. پس از این خطبه یاران مولای متقیان (ع) با ایشان بیعت کردند. پس از بیعت افراد با امام حسن(ع) در کوفه، ایشان استانداران و کارگزاران را تعیین کردند.
 
محسنی راد یادآور شد: امام حسن(ع) توسط همسرشان که «جعده» نام داشت و دختر اشعث‌بن قیس بود به شهادت رسیدند. «جعده» به دستور معاویه و با امید اینکه به همسری یزید درآید، این کار را انجام داد، اما پس از شهادت امام بزرگوار ما، معاویه به جعده پول داد، اما او را به همسری یزید درنیاورد.
 
وی خاطرنشان کرد: امام حسن مجتبی(ع)در مورد بسیاری از موضوعات سخنان ارزشمندی دارند که یکی از این محورها، فاصله میان حق و باطل است. امام دوم ما در این راستا فرموده‌اند: «بین حق و باطل چهارانگشت فاصله است، آنچه با چشمت ببینی حق است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیاری را بشنوی.»