آیا در خواندن قرآن برای أموات، آیات و سوره‌های خاصی سفارش شده است؟

به طور کلی خواندن قرآن برای اموات - هر آیه و سوره‌ای که باشد- و اهدای ثواب آن به مردگان مورد تأکید و سفارش روایات است:

پیامبر اسلام(ص) در این زمینه می‌فرماید: کسی که آیه‌ای از قرآن را بر قبری از قبرهای مسلمانان قرائت کند، خداوند ثواب هفتاد پیامبر(ع) را به او خواهد داد. و هر کسی که برای اهل قبور دل بسوزاند از آتش جهنم نجات خواهد یافت و در حال خنده و خوشحالی داخل بهشت خواهد شد. [1]

اما در عین حال، روایاتی وجود دارند که بر آیات و سوره‌های خاصی تأکید بیشتری می‌کنند؛ مانند:

1. کسى که «انا انزلناه» را هفت مرتبه نزد قبر مؤمنى بخواند، خداوند متعال فرشته‌‏اى را به آن‌جا فرستاده تا خدا را در همان مکان عبادت کند و براى خواننده و میّت ثواب عبادت آن فرشته منظور مى‌‏شود.[2]

2. کسى که «انا انزلناه» را هفت مرتبه بر قبر مؤمنى بخواند، خداوند متعال فرشته‌‏اى را به آن‌جا فرستاده تا خدا را در همان مکان عبادت کند و براى خواننده و میّت ثواب عبادت آن فرشته منظور مى‌‏شود. و وقتى خداوند میّت را از قبر بیرون آورد به واسطه آن فرشته موکّل، هول و هراس را از او بر طرف مى‌‌کند تا داخل بهشتش نماید. بعد از حمد سوره «إِنَّا أَنْزَلْناهُ» را هفت بار بخوان، سپس «معوّذتین» (یعنى قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «آیة الکرسى» هر کدام را سه بار قرائت کن.[3]

3. امام رضا(ع) فرمود: کسی که بر سر قبر برادر مؤمنش حاضر شود و دستش را بر قبر بگذارد و سوره انا انزلناه را هفت مرتبه قرائت کند در روز قیامت، روز ترس و وحشت بزرگ در آرامش خواهد بود. [4]

4. هرگاه در قبرستان حضور یافتی، یازده مرتبه سوره توحید را بخوان و به اهل قبور هدیه کن. [5]

5. رسول خدا(ص) و فرمود هر گاه مؤمن آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان گورستان قرار دهد، خداوند آن ثواب را وارد قبر تمام مردگان می‌کند و برای خواننده آن مقام شصت نبی(ع) را در نظر خواهد گرفت و برای هر حرفى از آیة الکرسى فرشته‌‏اى‏ را قرار می‌دهد که براى او تا روز قیامت تسبیح خدا کنند. [6] ‏

6. اگر کسى وارد قبرستان شود و سوره «یس» بخواند، خداوند متعال در آن روز (عذاب را) بر مردگان آن قبرستان تخفیف مى‌‏دهد و به تعداد مردگان مدفون در گورستان براى فرد تلاوت‌کننده، پاداش در نظر می‌گیرد. [7]

 

[1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏99، ص 300، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

[2]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق، مصحح، امینی، عبد الحسین، ص 322، نجف اشرف، دار المرتضویة، چاپ اول، 1356ش.

[3]. همان.

[4]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏3، ص 229، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

.[5] بحار الأنوار، ج ‏99، ص 300.

[6]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 176، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، 1412ق.

[7]. ابن فهد حلى، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، محقق، مصحح، موحدى قمى، احمد، ص 146، دار الکتب الإسلامی، چاپ اول، 1407ق.‏