در سوره واقعه 52و صافات62 و دخان43کلمه زقوم آمده است .
أَذَلِکَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَ إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِى أَصْلِ الْجَحِیمِ. «سوره صافات آیات ۶۲ تا ۶۴»
آیا آن (نعمت‌هاى بهشتى) براى پذیرایى بهتر است یا درخت زقوم؟ همانا ما درخت زقوم را وسیله شکنجه و درد و رنج ستمگران(کافران) قرار داده‌ایم. همانا این درخت از عمق دوزخ میروید.
ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّآلُّونَ الْمُکَذِّبُونَ لَأَکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ.«سوره واقعه آیات ۵۱ تا ۵۲»
همانا، اى گمراهان انکار کننده! حتماً از درختى (بد منظر و بد طعم و بد بو)که زقّوم است خواهید خورد.
علامه طباطبائی درباره درخت زقوم می نویسدو کلمه زقوم به طورى که گفته اند نام درختى است که برگهایى کوچک و تلخ و بدبو دارد و چون برگ آن را بکنند در محل کنده شده شیرى بیرون مىاید که به هر جا از بدن آدمى برسد آنجا ورم میکند.
این درخت در سرزمین تهامه و نیز در هر سرزمین خشک و بى آب و علف مى روید، سرزمینهایى که مجاور صحراى خشک باشد.درختى که در آیه شریفه توصیف شده زقوم نامیده شده است .
ترجمه المیزان ج17ص210
