از زید بن علی بن الحسین (علیه السلام) روایت شده که پدرم امام سجاد (علیه السلام) در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان از اول شب تا آخر شب با این ذکر محشور بودند :
« اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاِسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ »
بارالها ! مرا روزی کن از خانه فریب (دنیا) کناره گیرم و به سرای جاوید آخرت رو نمایم و روزی من گردان که برای مرگ، پیش از اینکه اجل فرا رسد مهیا باشم.
