دو تعریف متفاوت از روزه در کلام امام علی(ع)

متن این روایت ازکتاب غرر الحکم منتشر می‌شود.

 

الامام علی- علیه السلام- صَوْمُ الْجَسَدِ الْإِمْسَاکُ عَنِ الْأَغْذِیَةِ بِإِرَادَةٍ وَ اخْتِیَارٍ خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ وَ رَغْبَةً فِی الثَّوَابِ وَ الْأُجْرَةِ  و صَوْمُ النَّفْسِ إِمْسَاکُ الْحَوَاسِّ الْخَمْسِ عَنْ سَائِرِ الْمَآثِمِ وَ خُلُوُّ الْقَلْبِ عَنْ جَمِیعِ أَسْبَابِ الشَّرِّ.  

 

امیرالمومنین علیه السلام فرمود: روزه بدن نگاهداشتن آن از غذاها به اراده و اختیار جهت ترس از عقاب و رغبت در ثواب و پاداش است، اما روزه نفس، نگاهداشتن حواسّ پنجگانه از همه گناهان و خالى بودن دل از جمیع بدی هاست.