سرویس مذهبیافکارنیوز- على بن حسان واسطى، از برخى اصحابش، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام نقل که آن جناب فرمودند:
حضرت آدم علیه السّلام از بهشت به کوه صفا و حوّاء به کوه مروه هبوط داده شدند و این در حالى بود که حوّاء در بهشت موهایش را شانه زده بود، هنگامى که در زمین قرار گرفت گفت: در حالى که مورد غضب و سخط الهى مى باشم از شانه شدن موهایم خشنود نبوده و به آن دلبستگى ندارم، لذا آرایش موها را بهم ریخت و آنها را از هم گشود، موها پراکنده و منتشر شدند و از انتشارشان عطرى که از ناحیه شانه زدن در بهشت در موها پدید آمده بود متصاعد شد باد آن را برد و در هند متمرکز ساخت از این رو عطر و بوى خوش در هند پدید آمد.
و در حدیثدیگر آمده: وقتى حوّا گیسوان بافته خود را گشود حق تبارک و تعالى باد را فرستاد تا به موهاى پریشان و گشوده او وزیده و بوى عطر آن را در مشرق و مغرب پراکنده ساخت.
احمد بن محمّد بن ابى نصر از حضرت ابى الحسن الرّضا علیه السّلام نقل کرده، وى مى گوید:
محضر مبارکش عرض کردم: ابتداء پیدایش و کیفیّت بروز عطر و بوى خوش چه وقتى و چطور واقع شد؟
حضرت فرمودند: کسانى که قبل از شما بودند در این باره چه مى گویند؟
عرض کردم: مى گویند: آدم علیه السّلام وقتى به زمین دنیا هبوط کرد به هند فرود آمد و به خاطر فراقش از بهشت آنقدر در این سرزمین گریست که اشکهایش در زمین به صورت نهر جارى شد و همین اشکها فضاى عالم را خوشبو نمودند.
حضرت فرمودند: آن طورى که ایشان مى گویند نیست، بلکه سبب و کیفیّت پیدایش عطر در دنیا آن بود که حوّا زمانى که در بهشت بود گیسوانش را در غلافى از سرشاخه هاى درختان بهشتى قرار داده بود و هنگامى که به زمین فرود آمد و به لغزش مبتلا شد خون حیض دید و مأمور شد به غسل کردن به ناچار گیسوانش را تکانید تا غلافها از گیسوانش جدا شدند حق تعالى بادى را فرستاد تا این غلافها را به صورت ذرّاتى به هر کجا که حضرتش خواست ببرند و از اینجا بود که عطر و بوى خوش در دنیا پدید آمد و در همه نواحى پراکنده شد.
منبع: علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج۲، ص۵۷۶.
