سرویس مذهبیافکار نیوز- این شعر درد دلی است از بنده با خدای کریم و بخشنده:
یاد تو یا رب مرا غذای دل و جان
ذکر تو بوی بهشت و روضه ی رضوان
عشق تو سرمایه ای است باقی و جاوید
بندگی ات موجبات عزت انسان
علت ایجاد هستی دو جهانی
ای زتو خرم جهان به فصل بهاران
بنده ی عاصی اگر در تو نیاید
پس به کجا رهسپار گردد گریان
ای در تو آرزوی بنده ی مظلوم
موجب آرامشی و هم سر وسامان
حاجت هر بنده را نگفته بدانی
ای تو مرا درد جان و مایه ی درمان
هرچه به هرکس رسیده از تو رسیده
از غم و شادی و لطف های فراوان
صالح و طالح۱ خورند روزی خود را
از تو که گسترده ای تو سفره ی احسان
چشم بپوش از گناه بنده ی عاصی
چون که تو غفاری و کریمی و منان
گر تو نبخشی هزار وای به «صدیق»
دست وی و دامن رسول و امامان
شعر از: حجه الاسلام صدیق عربانی.
۱- بدکار.
