سرویس مذهبی افکارخبر- سنریهم ایاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق اولم یکف بربک انه علی کل شیء شهید؛ به زودی نشانه های(توحید و قدرت) خود را به آنان( مشرکان مکه و همه ی انسان های تاریخ) در کرانه ها(ی مکه وپهنه ی زمین) و در نفوس خودشان نشان خواهیم داد تا بر آنان روشن گردد که او حق است. آیا( در ظهور حق) همین کافی نیست که پروردگار تو بر همه چیز گواه است( و نزد همه ی موجودات مشهود و آشکار است)؟(فصلت/۵۳)
در این آیه خداوند به نشانه های خود در عالم بزرگ، آیات آفاقی، و در جهان کوچک، آیات انفسی، یعنی وجود انسان، اشاره کرده و گفته است برای خداشناسی و رسیدن به مقصد نهایی، یعنی معرفت الله، انسان ها باید چشم های خود را بگشایند تا نام الله را بر پیشانی یک یک موجودات جهان بنگرند، عجایب و شگفتی های آن ها را ببینند، نظامات دقیق حاکم برآن ها را تماشا کنند، و نیز خداوند فرموده است که ما این آیات را یکی پس از دیگری به انسان ها نشان می دهیم تا به وجود خدا پی برند و حق برانها آشکار شود؛ بلکه، نه تنهت ذات خدا، که یگانگی و صفات و تدبیر و قدرت و علم بی پایانش را دریبند.
بدین ترتیب، خداوند مهم ترین امر در اسلام را خداشناسی و مهم ترین و آسان ترین راه آن را مشاهده ی نظم جهان طبیعت دانسته است، و از این جا اهمیت حس و مشاهده و تجربه آشکار می شود.
پی نوشت: آیه های زندگی، ص۷.
