سرویس مذهبی افکارنیوز- حضرت باقر علیه السّلام می فرماید: در تورات اصلی که تغییر نکرده، نوشته شده است همانا موسی علیه السّلام از پروردگار خود سؤال کرد و گفت: ای پروردگار من! آیا تو به من نزدیکی تا تو را مناجات کنم و یا دوری تا صدا زنم تو را؟
به حضرت موسی علیه السّلام وحی شد: «ای موسی! من هم نشین کسی هستم که مرا یاد کند.»
موسی علیه السّلام سؤال کرد: «خدایا! در پناه تو کیست روزی که پناهی نیست مگر پناه تو؟»
خطاب رسید: «آنها که مرا یاد می کنند، من هم آنها را یاد می کنم و با هم در راه من دوستی می کنند، پس من آنها را دوست دارم. اینها آنانند که وقتی بخواهم به اهل زمین بدی و عذاب برسانم، آنها را یاد می کنم و عذاب را به واسطه ی آنها برطرف می کنم.»
پی نوشت:
۱. قصص الدّعاء، ج۲، ص۹۳.
۲. داستان هایی از یاد خدا، ص۱۱۴.
شناسه خبر:
۲۵۸۹۶۲
عذاب بواسطه چه کسانی از اهل زمین برداشته می شود؟
آنها که مرا یاد می کنند، من هم آنها را یاد می کنم و با هم در راه من دوستی می کنند، پس من آنها را دوست دارم.
۰