سرویس مذهبی افکارنیوز- ای هشام! خردمندان به دنیا بی رغبتند و به آخرت مشتاق؛ زیرا دانستند که دنیا خود جوینده ای است که آن را جویند و آخرت هم خواهان است و خواهان دارد؛ پس هر که خواهان آخرت شود، دنیا خود به سوی او رود تا روزی مقدّر او را بپردازد و هر که جویای دنیا شد، آخرت حق خود را از او خواهد و ناگهانش مرگ فرا رسد و دنیا و آخرتش را تباه سازد.
ای هشام! هر که بدون مال، بی نیازی خواهد و دلی آسوده از حسد و دینی درست بخواهد، باید به خدای عزوجل تضرّع کند و بخواهد که عقلش را کامل کند.
هر که خرد یابد، بدانچه او را بس است قناعت کند و هر که به آنچه او را بس است قناعت کند، بی نیاز شود و هر که بدان قناعت نکند، هرگز بی نیاز نگردد.
ای هشام! شخص خردمند دروغ نگوید گرچه دلخواه او باشد.
ای هشام! به راستی انسان خردمند به کسی که می ترسد او را دروغگو بشمارد، حدیثنگوید؛ و از آنکه نگران است از اجابت درخواست او دریغ کند، چیزی درخواست نکند؛ و بدانچه توانا نیست وعده ندهد؛ و بدانچه ناهنجار داند امید نبندد، و اقدام به کاری نکند که به خاطر ناتوانی، از درماندن در آن بترسد.
منبع: چهارده اندرز از چهارده معصوم علیه السّلام، ص۷۰-۷۱.
