![عظمت مادر صاحب نهج البلاغه](https://cdn.afkarnews.com/thumbnail/GLwRYVM7UuKd/rDxJk2yoXn9KV7c7C6kDweJVxtu4cY7G2hzV_1efiJea1I30PYCuRomiTnpLuD5qXTYXaWKO8q0wfYWGdiJBEedZbU5YLDeVfA-P2QXHk1k6PQyUKPNecQ,,/n00206420-b.jpg)
- یکی از بانوانی که نام بلندش در صفحات تاریخ زنان درخشندگی خاصی دارد فاطمه مادر سید مرتضی و سید رضی است.
این بانوی بزرگ از دودمانی پاک و از تباری با عظمت است که ریشه در شجره عترت دارد و خون پاک حضرت امیر مومنان و حضرت زهرا(ع) در رگهایش جاری است.
این بانوی با عظمت دختر ناصر صغیر محمد بن ابی الحسین که سپهدار و سر لشکر سپاه پدرش ناصر کبیر محمد حسین بن علی است می باشد و ناصر کبیر همان فقیه بزرگواری است که توفیق تاسیس حکومت اسلامی در منطقه مازندران را بدست آورد و آمل را مرکز این حکومت قرارر داد.
ناصر کبیر کتابی ارزشمند در فقه شیعه نوشته که نوه اش سید مرتضی آن را شرح کرده است که ناصریات نامیده می شو د و در اول ناصریات سید مرتضی از جایگاه بلندی که جدش ناصر کبیر در فقه و ادب و شجاعت و برجستگی داشته است تمجید فراوانی به عمل آورده است.
نسب فاطمه به پنج واسطه به پیشوای ساجدان و زینت عابدان امام سجاد(ع) می رسد و از زنان والا قدر و دانشمند و با فضیلت علم و تقوا محسوب می گردد و در مسائل شرعی پاسخگوی زنان شیعه در عصر خود بوده است. خانه اش و محضرش مرکزی برای یادگیری احکام خدا و علوم دینی بشمار می رفت.
علاوه بر مقام علمی و پرهیزکاری زهد و پارسایی ممتاز سایه ای از جلالت و کرامت را بر سرش افکنده بود.
فاطمه در مدتی که شورش در زندان به سر می برد - و این مدت هفت سال طول کشید - عهده دار اداره زندگی و امور شوهر و تربیت دو فرزند گرامیش سید مرتضی و سید رضی گردید و در تعلیم و تربیت این دو پسر نقش مهمی را ایفا کرد.
منبع: اسلام مجسم علمای بزرگ اسلام،ص۴۹۸.