سرویس مذهبی افکار نیوز- در این هنگام امام(ع) برای وداع به سوی خیام آمد و فرمود: یا سکینه!یا فاطمه! یا زینب! یا ام کلثوم! علیکن منی السلام
خانم های حرم با شنیدن سخنان امام به زاری و شیون پرداختند، امام(ع) آن ها را ساکت فرمود و روی به ام کلثوم نمود و گفت: ای خواهر! تو را وصیت می کنم که خوددار باشی! آن گاه سکینه فریاد کنان به سوی امام آمد، و آن حضرت سکینه را بسیار دوست می داشت، او را به سینه چسبانید و اشک او را پاک کرد و گفت:
«ای سکینه! بدان که طولانی خواهد بود، گریه کردن تو پس از شهادت من؛ دل مرا با اشک حسرت خویش مسوزان، مادامی که جان در تن من است؛ و هنگامی که کشته گردیم تو اول کسی هستی که در سوگ من نشینی ای برگزیده زنان.»
منبع: امام حسین و عاشورا،ص۲۳۵.
شناسه خبر:
۱۶۷۹۵۱
در وداع امام با اهل بیتشان چه گذشت؟
ای سکینه! بدان که طولانی خواهد بود، گریه کردن تو پس از شهادت من؛ دل مرا با اشک حسرت خویش مسوزان، مادامی که جان در تن من است؛ و هنگامی که کشته گردیم تو اول کسی هستی که در سوگ من نشینی ای برگزیده زنان.
۰