سرویس مذهبی افکارنیوز- رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمود: محبت من و محبت اهل بیت من در هفت جا که هراس آنها بسیار بزرگ است، سودمند است:
۱ - هنگام مرگ
۲ - در قبر
۳ - هنگام برانگیخته شدن
۴ - هنگام دریافت نامه اعمال
۵ - هنگام حسابرسی
۶ - هنگام سنجش اعمال
۷ - هنگام عبور از صراط.
تربیت فرزندان بر اساس «محبت اهل بیت»، هم آنان را از فسادها و انحراف ها بیمه می کند، هم در دنیا و آخرت و قبر و برزخ به درد انسان می خورد. توجّه به منافع و آثار حبّ اهل بیت، هم این محبّت را ایجاد می کند، هم اگر هست، افزایش می دهد.
ما از رهگذر این دوستی با عترت به چه خیری می رسیم؟
آیا این که هنگام مرگ به دیدارمان می آیند و در قبر همدم تنهایی ما می شوند و هنگام رستاخیز به کمک ما می آیند و هنگام بررسی نامه اعمال، پرونده ما درخشان جلوه می کند، حسابمان در قیامت آسان می شود، کفه اعمال صالح ما سنگین می شود، از صراط با سرعت و سلامت می گذریم، کم نعمتی است؟
وقتی حبّ اهل بیت این همه آثار دارد، چرا شیفته و دلباخته آنان نباشیم؟
این عشق و مهرورزی ما را در دنیا و آخرت سربلند می سازد. این گنج پربها را از دست ندهیم و در خانواده های خویش به میراثبگذاریم.
منبع: راه زندگی(حکمتهای نبوی)،ص۱۸.
