افکارنیوز: هيچ بخشى از زمان ذاتاً با بخش ديگر تفاوت ندارد. ولى برخى ساعتها و روزها و ماهها شرافت عرضى يافته اند. مثلا روز هفدهم ماه ربيع الاوّل به دليل ولادت حضرت رسول اكرم((صلى الله عليه وآله)) از ميمنت و شكوهى ويژه برخوردار شده است. همچنين است ديگر روزهاى ميمون و مبارك. از حضرت على((عليه السلام)) روايت است: كه در آن، خداوند را نافرمانى نكنند، عيد است.

در ماه مبارک رمضان مؤمنان از مظاهر شهوت و حیوانیّت دورى مى گزینند و به عالم روحانیّت و معنویّت نزدیکتر مى شوند. رمضان، ماهى است که مؤمنان میهمان خداوندند و روزه یکى از عوامل بسیار مهم خودسازى است. شب قدر، شبى است که از همه شبها پربرکت تر و باارزشتر است. قرآن بر پیامبر گرامى اسلام((صلى الله علیه وآله وسلم)) در شب قدر نازل شده و عبادت و عمل صالح در این شب بهتر از عبادت و عمل صالح در هزار ماه است(۲). در این شب، فرشتگان گروه گروه به اذن پروردگار نازل مى شوند و خدمت حضرت مهدى، امام زمان((علیه السلام)) مشرّف مى شوند و آنچه براى هر کس مقرّر شده است بر آن امام((علیه السلام)) عرضه مى کنند.

پی نوشتها:
۱. میزان الحکمة، ج ۵، حدیث۱۴۶۰۳.
۲. همان، ج ۶، حدیث۱۶۳۸۰.

منبع: ایپرسش