سرویس مذهبی افکار نیوز- سخن چینی، مانند دیگر بیماری های زبان، از دو راه عملی و علمی درمان پذیر است.
شیوه درمان علمی
تأمل و درنگ در زشتی این رفتار و پیامدهای ناخوشایند آن، فرد را به چاره جویی برای درمان خود وا می دارد و با پدید آمدن این خواهش درونی، او باید به یادآوری مستمر و مداوم پیامدها بپردازد تا نفرت از این گناه، و هراس از عواقب آن، در او پدید آید و با پیدایش نفرت، به آسانی می تواند به گناه پشت کرده، نفس خود را پاک سازد؛ البته ضعیف ساختن ریشه های این گناه او را در ترک آن یاری خواهد کرد.
شیوه درمان عملی
اشتغال مستمر و مداوم زبان به ذکر خدا، موجب پیدایش عادتی شایسته شده که این خود سبب ترک عادت به رفتارهای زشتی از قبیل سخن چینی می شود. انسان باید بکوشد زبان را با رفتارهای نیک و پسندیده به مهار خود در آورد. پر کردن زمانهای خالی با ذکر خدا و تلاوت قرآن، کوششی عملی برای از بین بردن عادتهای زشت زبان است.
منبع:اخلاق الهی (آیت الله مجتبی تهرانی)،ج۴،ص۳۱۸.
