امام رضا علیه السّلام در روایتی به ثواب گریه بر أباعبدالله الحسین (ع) اشاره کرده‌اند.
روایت زیر از کتاب «وسائل الشیعه» منتشر شده است.
امام رضا علیه السلام:
فَعَلی مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکونَ؛ فإنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ. ...... کانَ أبی علیه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکا، و کانَتِ الکَآبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتّی تَمضِیَ عَشرَةُ أیّامٍ.
بر کسی چون حسین باید که گریندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را می‌زداید ... چون ماه محرّم می‌رسید کسی پدرم علیه‌السلام را خندان نمی‌دید. غم و اندوه بر او چیره بود تا آن که ده روز می‌گذشت.
وسائل الشیعة ج ٨ ص ١٠ ح ٣٩٤
