اهداف قیام اباعبدالله علیه السلام طبق وصیت نامه ای که آن حضرت در زمان حرکت از مدینه به سمت مکه به برادرشان محمد بن حنفیه مرقوم نمودند اینچنین است:
«بسم الله الرّحمن الرّحیم . این وصیّت حسین بن علیّ بن أبی طالب به برادرش محمّد معروف به ابن حنفیّه است :
حقّاً حسین بن علیّ گواهی می دهد که هیچ معبودی جز خداوند نیست ؛ اوست یگانه که انباز و شریک ندارد. و بدرستیکه محمّد صلّی الله علیه وآله ، بنده او و فرستاده اوست که به حقّ از جانب حقّ آمده است . و اینکه بهشت و جهنّم حقّ است ، و ساعت قیامت فرا می رسد و در آن شکّی نیست . و اینکه خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند برمی انگیزاند.
من خروج نکردم از برای تفریح و تفرّج ؛ و نه از برای استکبار و بلندمنشی ، و نه از برای فساد و خرابی ، و نه از برای ظلم و ستم و بیدادگری ! بلکه خروج من برای اصلاح امّت جدّم محمّد صلّی الله علیه وآله می باشد. من می خواهم امر به معروف نمایم ، و نهی از منکر کنم ؛ و به سیره و سنّت جدّم ، و آئین و روش پدرم علیّ بن أبی طالب علیه السّلام رفتار کنم . پس هر که مرا بپذیرد و به قبولِ حقّ قبول کند، پس خداوند سزاوارتر است به حقّ. و هر که مرا در این امر ردّ کند و قبول ننماید، پس من صبر و شکیبائی پیشه می گیرم ، تا آنکه خداوند میان من و میان این جماعت ، حکم به حقّ فرماید؛ و اوست که از میان حکم کنندگان مورد اختیار است .
و این وصیّت من است به تو ای برادر! و تأیید و توفیق من نیست مگر از جانب خدا؛ بر او توکّل کردم ، و به سوی او بازگشت می نمایم . و سلام بر تو و بر هر که از هدایت پیروی نماید. و هیچ جنبش و حرکتی نیست ، و هیچ قوّه و قدرتی نیست ؛ مگر به خداوند بلند مرتبه و بزرگ .»
خلاصه این وصیت نامه آن چیزی است که بارها و بارها در کتب درسی مدارس و دانشگاهها و سخنرانی خطبا و علما دیده و شنیده ایم که هدف اول ایشان اصلاح امت، دوم امر به معروف و نهی از منکر، سوم احیای سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و چهارم حمایت از حق و مبارزه با باطل است.
ولی همه اینها مقدماتی بود برای اینکه یادمان باشد وقتی پا به محرم سید الشهداء و صحن و سرای عزاداری و سینه زنی برای اربابمان میگذاریم، بدانیم که قرار است ره توشه این روضه ها و گریه ها اجرای آن اهداف باشد.
عزادار واقعی آن کسی است که برای اصلاح مردم و کشورش قلم بزند و قدم بردارد و جان و مال و آبرو بگذارد؛ عزادار واقعی امر به معروف و نهی از منکر را تا جایی که در توان دارد در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی و در موضوعات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... از شعار به عمل درمی آورد؛ عزادار واقعی برای احیای سنت پیامبرش تلاش میکند و حق و باطل را که گاهی تشخیصش بسیار سخت میشود جابجا نمیکند!
فریاد "هل من ناصر ینصرنی" حسین علیه السلام در گوش تاریخ همواره زمزمه میشود و امروز مطالبه آن از زبان امام زمانمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف است و مگر نه اینکه هر روز عاشورا و هر زمین کربلاست و همواره جدال بین حق و باطل برقرار است! بنگر که کجای این مسیر ایستاده ای؟
مبادا با شایعات و هوچی بازیها و کمپین های فریبنده و ... پایبندی تو را به ارزشها کمرنگ کنند و جای معروف و منکر عوض شود! مبادا سنتهای اصیل و درست با مصلحتهای جعلی و منفعتهای شخصی و حزبی و گروهی جایگزین شود! و مبادا حق را باطل جلوه دهند و باطل را حق ! هیهات مِنّا الذله !
یادمان نرود ما ملت شیعه و امت مسلمانیم. ما همانهاییم که هشت سال دفاع مقدس را به جان خریدیم؛ همانها که در راهپیمایی ها و نماز جمعه ها و ۲۴ تیر ها و ۹ دی ها و روز قدس ها از خانه بیرون می آییم. ما همانهاییم که برای سلام فرمانده و مهمانی و اطعام غدیر و عاشورا و راهپیمایی اربعین و حضور در پای صندوقهای رای حماسه می آفرینیم؛ ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم!
صفورا ترقی
