در دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: اللهمّ وَفّقْنی فیهِ لِموافَقَةِ الأبْرارِ وجَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ وأوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ الى دارِ القَرارِبالهِیّتَکِ یا إلَهَ العالَمین خدایا توفیقم ده به سازش کردن نیکان و دورم دار از رفاقت بدان و جایم ده با مهرت به سوى خانه آرامش به خدایى خودت اى معبـود جهانیان.
حجت الاسلام و المسلمین حمید رضا بصیری مدرس دانشگاه و کارشناس مذهبی درباره این دعا به خبرنگار ما گفت: یکی از توفیقاتی که در ماه مبارک رمضان باید از خدا در خواست کنیم، این است که حضرت حق، توفیق همراهی با ابرار و دوری از اشرار را به ما عنایت کند. این‌ها تضمین تحفه‌های ماه رمضان هستند. اگر بخواهیم تحفه‌های ماه رمضان همیشه با ما باشد، باید این را مد نظر داشته باشیم که با چه کسانی هم مجلس، هم صحبت، دوست و رفیق هستیم.
به گفته وی، جَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ یعنی از همراهی با اشرار دوری کنیم. مرافقت با مواقفت فرق دارد. بله؛ هیچ کدام از ما با اشرار موافق نیستیم، اما ممکن است، هم گفتگو باشیم. همین موضوع خطرناک است و عیب دارد. منظور از اشرار صرفا کسانی نیستند که نظم عمومی را به هم می‌زنند. اشرار در مقابل ابرار هستند. قرآن کسانی که در خیر، خوبی و نیکی نیستند را اشرار معرفی می‌کند. شرارت درجات دارند. شر در مقابل خیر است.
