هدایت حقیقی مختص ذات اقدس الهی و کسانی است که از جانب او ماذون هستند.
به گواه آیه 12 سوره مبارکه لیل:
« إِنَّ عَلَیْنَا لَلْـهُدَىٰ»
ترجمه: (والبته برماست که (خلق را) هدایت کنیم).
بطورقطع ویقین امرهدایت مخلوقات ویژه انسان فقط درصلاحیت حضرت حق سبحانه وتعالی است، و این امر بسیار مهم از جمله اموری است که خداوند منّان قضای آن را رانده و آن را برخود واجب کرده است، چرا که جز ذات اقدس الهی کسی شایستگی هدایت مخلوقات را ندارد و فقط خداوند یکتا، که هم خالق، هم مبداء و هم مقصد حیات مخلوقات عالم و انسان، وهم رَبّ و تقدیر کننده تمامی امور دنیا و آخرت آنهاست، یگانه و شایسته ترین هادی تمامی موجودات عالم هستی ونوع بشر بسوی خیروسعادت حقیقی است.
