اهمیت حدیث در میان مسلمانان به این دلیل است که کلام معصوم ، از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.
امام علی علیه السلام:
طُوبى لِمَن ذَلَّ فی نَفسِهِ و طابَ کَسبُهُ و صَلُحَت سَریرَتُهُ (سِیرَتُهُ) و حَسُنت خَلیقَتُهُ و أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ و أمسَکَ الفَضلَ من لِسانِهِ.
خوشا آنکه خود را خوار انگاشت و درآمدى (عملى) پاک و نهادى سالم و شایسته و اخلاقى نیکو یافت و زیادى مال و ثروتش را انفاق کرد و زبانش را از زیاده گویى نگه داشت.
نهج البلاغه: الحکمه ١٢٣
