چند روزی است که گرد و خاک، همراه با وزش باد شدید میهمان برخی از استان های کشور شده است؛ میهمان شومی که چندان هم غریبه نیست و هر از گاهی به لطف برخی از مسئولین! سری به مردم زده و نفسشان را می گیرد.
آری، این روزها گرد و غبار، آرام آرام جان بیشتر مردم، به خصوص نوزادان، کودکان، سالخوردگان، افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی و بیماران قلبی را می گیرد و آن وقت مدیران با طمانینه و آرامش خاطر در حال فکر کردن برای این معضل زیست محیطی هستند...
به همین خاطر، متاسفانه سال هاست که گرد و غبار به جزء لاینفک زندگی برخی از مردم تبدیل شده و به اجبار آن را همراه با اکسیژن، به داخل ریه های خود فرو می برند و خدا می‌داند که تاکنون چه اثرات شومی بر رویشان گذاشته است!
دکتر مهرزاد بحتویی پزشک فوق تخصص ریه در این باره می گوید: بیشترین اثراتی که گرد و غبار های اخیر روی انسان می گذارد، در سیستم تنفسی و مخاط بینی و چشم انسان است.
اثرات این پدیده در چشم به صورت خارش، سوزش، آب ریزش و افزایش حساسیت های ناحیه ی چشم و در بینی، حلق و گلو افزایش ترشحات دستگاه تنفسی فوقانی، نمود پیدا می کند.
گرد و غبار ها در دراز مدت روی افردی که در معرض این پدیده قرار دارند، گاهی به صورت بیماری انسداد مزمن مجاری تنفسی و همچنین چسبندگی ریه مشاهده می شود.
با این اوصاف، به جای اینکه مسئولین راهکاری منطقی و عملی برای حل این معضل اندیشیده و آن را با تمام قوا به اجرا درآورند، همان طرح هایی هم که با هدف مقابله با این گرد و غبار و دست کم کاهش بلایای ناشی از آن، کلید خورده بودند، رها شده و حالا خروارها خاک رویشان را گرفته اند.
به عنوان مثال؛ طرح ته نشین کردن ذرات معلق که با هزینه فراوان پیرامون یکی از شهرهای تاریک شده با غبار به اجرا درآمده بود که به باور برخی ها جز آثار مخرب، اثری به همراه نداشت!
گفتنی است، یکی از استان هایی که همواره با این معضل قدیمی دست و پنجه نرم می کند، استان قم می باشد؛ به طوری که این روزها هوای این استان نیز حال چندان خوبی ندارد و نفس هایش به شماره افتاده است.
ناگفته نماند که جولان ریزگردها در سال‌های اخیر به ویژه در ماه‌های گرم و خشک، یکی از مهم‌ترین مشکلات شهروندان قمی محسوب می‌شود که حالا تقارن سه فاکتور گرما، گرد و غبار و ماه رمضان، این مشکل را برای مردم قم، چند برابر کرده است.
در همین راستا، سید رحمان دانیالی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قم، با بیان اینکه ریزگردها یکی از چالش‌های عمده استان قم است، گفت: علل گرد و غبار در استان قم خشکسالی‌های پی در پی، عدم مدیریت جامع منابع آب، عدم توجه به حق آبه‌های محیط زیستی، کاهش بارندگی و میزان رطوبت هوا، بیابان زایی و تخریب‌های ناشی از فعالیت‌های انسانی است.
وی در ادامه بیان کرد: متأسفانه اقدامات نامطلوب انجام گرفته در استان موجب از بین رفتن 50 درصد از مراتع و شورتر شدن 75 درصد از زمین‌ها شده است.
تاسف بارتر آن که استان قم، یک میلیون و ۱۲۳ هزار هکتار مساحت دارد که ۴۰۰ هزار هکتار آن شامل مناطق بیابانی است و از این میزان ۱۰۵ هزار هکتار آن مناطق و کانون‌های بحرانی است؛ از این رو، این استان در میان کانون های بحرانی بیابان در کشور رتبه نخست را دارد.
از سویی دیگر سید مهدی صادقی استاندار قم، به مسئله گرد و غبارهای استان اشاره و عنوان کرد: گرد و غبارهای استان قم منشأ داخلی دارد و ربطی به دیگر کشورها ندارد.
به راستی اگر منشا ریزگردهای قم داخلی است، پس چرا مسئولان استانی فکری برای حل این معضل نمی کنند؟!
البته بی انصافی است که گفته نشود، در سال‌های اخیر و با تشدید این موضوع، اقداماتی تنها در حد وعده و قول صورت گرفته است! اما متاسفانه هنوز نه خبری از کمربند سبز شده و نه فضاهای سبز از دست رفته قم احیا شده‌اند...
خلاصه مطلب آن که، در سال های اخیر، پدیده گرد و غبار مشکلات بسیار زیادی را برای مردم استان قم ایجاده کرده است که اگر هر چه سریعتر برای حل این معضل جدی، عزم جدی و همکاری مناسب دستگاه های ملی و استانی صورت نگیرد، احتمال خطرات در آینده بالاتر می رود؛ و آن وقت است که دیگر به جای خاک بر ریه، خاک، بر سر می شویم!
... و در پایان به شهروندان محترم، به ویژه بیماران، سالخوردگان و کودکان توصیه می شود که این روزها، به جز موارد ضروری، از تردد در فضاهای باز و اماکن عمومی خودداری کنند.
