قم یکی از شهر های مهم و انقلابی کشور می باشد و از طرفی حضور مراجع تقلید و برخی مراکز مهم در این استان اهمیت آن را دوچندان کرده است اما مسئله مهم این است که نگاه مسئولان کشوری و استانی آن نگاهی نیست که باید به قم باشد.
استان قم دارای جمعیتی بیش از یک میلیارد و دویست هزار نفر می باشد که تراکم این جمعیت بیشتر در مناطق محروم و مستضعفی همچون نیروگاه و آذر می باشد که از طرف مسئولان استانی به این مناطق محروم کم لطفی می شود. این مناطق که درصد بیشتری از جمعیت استان را تشکیل می دهند در زمان انقلاب و بعد از انقلاب بیشتر از مناطق دیگر حامی انقلاب و نظام بوده اند که این موضوع را می توان در رویداد های مهم کشوری و استانی در قم به وضوح مشاهده کرد.
این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در سفر خود به قم در سال 1389 در دیدار مسئولان استانی اشاره به مناطق محروم قم گفتند:" مسئلهی مناطق محروم قم که اشاره شد و آقایان در بیاناتشان فرمودند - هم آقای استاندار، هم آقای معاون اول محترم - بسیار مهم است؛ همین مناطقی که اسم آوردند و بعضی از مناطقی که اسم نیاوردند. در قم مناطق محرومی هستند با جمعیت زیاد، آن هم با مردمی عاشق و مشتاق انقلاب. همین منطقهی نیروگاه که گفتند، با همهی محرومیتهائی که دارد، مردم آنجا جزو مشتاقترین و علاقهمندترین مردم در جهت انقلاب و در جهت آرمانهای انقلابند؛ این را ما اطلاع داریم. در دوران دفاع مقدس هم همین جور بوده، بعد از آن هم تا امروز همین جور بوده است. یا محلهی شاه ابراهیم و محلات دیگری که محلات فقیر و عقبماندهی قم هستند، باید با رویکرد امور رفاهی، بهداشتی، آموزشی و خدماتی، یک فکر اساسی برای این محلات بشود؛ یک حرکت دفعی انجام بگیرد تا بعد انشاءالله به روال معمولی بیفتد."
به هر حال مردم این مناطق استان به نوعی مورد کم لطفی مسئولان قرار گرفته اند و در برخی از موارد با توجه به نگاه های سلیقه ای و یا جزیره ای عده ای از مسئولان ، این مناطق در عقب ماندگی قرار گرفته است و از طرفی هم وقتی پروژه ای در این مناطق شروع بکار می کند هرچند خیلی کوچک مردم این مناطق می دانند که این پروژ چند روزی مهمان این خیابان یا محله یا کوچه می باشد به عنوان مثال در انتهای خیابان توحید بعد از میدان نبوت مدت هاست که در حال عملیات عمرانی در خیابان می باشند.
به گفته اهالی این خیابان که یکی از خیابان های پرتردد نیروگاه می باشد مدت ها ست که به این منوال قرار دارد و به حال خود رها شده است. یکی از اهالی دقیق تر توضیح می دهد که ابتدا باند رفت خیابان به سمت برگزراه را بستند و عملیات عمرانی را انجام داند و سپس باند برگشت به سمت میدان نبوت را برای عملیات عمرانی بستند و در حال حاضر هم مشاهده می کنید که خیابان نزدیک به یک ماه است بخاطر یک آسفالت به این منوال رها شده است.
سوال اهالی اینجاست که چرا وقتی یک عملیات این چنینی در خیابان های مناطق بالاشهر رخ می دهد خیلی سریع رسیدگی می کنند و در تلاش هستند تا هر چه سریع تر به اتمام برسد تا برای اهالی مشکلی پیش نیایید ولی در این منطقه اینگونه نیست؟واقعا چرا اینگونه است.
با توجه به گفته اهالی به انتهای خیابان هم رفتیم که با بستن دوربرگردان به دلیل انجام عملیات عمرانی برخی از وسایل نقیله برای نزدیک تر شدن مسیر خود مجبور می شوند خیابان را خلاف جهت حرکت کنند که خیلی خطرناک می باشد.
به هر حال امیدواریم که مسئولان استانی و شهرداری به این گونه موارد هرچه سریعتر رسیدگی کنند و تفاوتی بین مردم این منطقه و مناطق دیگر قائل نشوند.