به نقل از سایت خبری کریمه، ماه مبارک رمضان با همه زیبایی ها و شکوه و جلالش، آرام آرام رخت خداحافظی برمی بندد؛ آن وقت است که ما می مانیم و اعمالی که در این ماه مبارک انجام دادیم که اگر خوب باشد خوشا به حالمان و اگر هم بد...
به هر تقدیر بیست و هشت روز از بهترین ماه های سال گذشت و در روز بیست ونهم قرار داریم، روزی که باید با همه خوبی ها و بدی هایمان، با این ماه پر خیر و برکت خداحافظی کنیم.
در این ماه روزه داران هر یک به نوبه خود سعی می کردند تا علاوه بر دعا و نیایش و تضرع به درگاه الهی، دست به اعمالی بزنند که ثوابش کمتر از مناجات نیست.
به عنوان مثال؛ مردم روزه داری قمی، در روزها و شب های این ماه مبارک سنگ تمام گذاشتند و با زبان روزه در مراسم ها، راهپیمایی، تشییع پیکر مطهر شهید و... شرکت کردند تا به تمام مردم دنیا ثابت کنند که ما همیشه و در هر شرایطی در صحنه حضور داریم و از ارزش های انقلابمان دفاع می کنیم.
یکی از مراسم های پر فیضی که در هرشب ماه مبارک رمضان برپا می شد، مراسم سخنرانی و مدیحه سرایی در کوه خضر نبی (ع) بود که با استقبال شدید مردم روبرو شد.
همزمان با این مراسم ها در همین مکان غرفه هایی برای بصیرت افزایی کودکان و بزرگسالان با عنوان "خیمه های ضیافت الهی" برپا شدند که بنا به گفته خود مردم و شور و اشتیاقی که در چشمان کودکان موج می زد، خوب پیدا بود که متولیان امر در این زمینه هم موفق عمل کردند.
علاوه بر این، در یکی از شب های این ماه مبارک، در همین مکان مقدس و در جوار 14 شهید گمنام، مردم شهیدپرور قم، با پیکر مطهر شهید مدافع حرم "مهدی طهماسبی" وداع کردند و چه حماسه زیبایی آفریدند...
همچنین فیلم داستانی "هنگامه" با موضوع مدافعان حرم، در جوار کوه خضرنبی (ع) به‌صورت رایگان اکران مردمی شد.
در همین ماه عزیز و در گوشه ای دیگر از شهر قم، برخی دیگر از متولیان، بازارچه ای با عنوان "بازارچه خیریه باران" را به مدت سه روز و همزمان با ولادت امام حسن (ع)، با هدف کمک به تحصیل، درمان، پوشاک و تغذیه کودکان کار و محروم، برپا کردند؛ و سایر روزه داران را نیز در کار خیر خود شریک کردند تا توشه ای در ماه مبارک رمضان هم نصیب آنان گردد.
از سویی دیگر در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، مردم روزه دار و انقلابی قمی همزمان با مردم در سراسر کشور بار دیگر با حضور پرشور در راهپیمایی روز قدس، مشت محکمی بر دهان رژیم غاصب صهیونیستی و استکبار جهانی کوبیدند.
... و حال رمضانی دیگر از عمرمان گذشت، یا بهتر بگویم از مجموع رمضان هایی که تقدیر برایمان رقم زده بود یکی دیگر هم کم شد! خدا می داند، که تا سال دیگر و ماه رمضانی دیگر زنده باشیم یا نه! اما ای کاش باشیم و بار دیگر شاهد این همه عظمت و بزرگی در این ماه باشیم؛ باشد که ما هم تکانی به خود دهیم...
