یکی از شهیدان کربلا که نقش بسیار تاثیرگذاری در تبدیل واقعه عاشورا به یک جریان سیال تاریخی داشت، حضرت رقیه (س)، دختر سه‌ساله امام حسین (ع) است. سوم ماه محرم به نام حضرت رقیه (س) نام گذاری شده است. کتاب «داستان غم انگیز حضرت رقیه (س)» روایتی از ولادت تا شهادت حضرت رقیه (س) را با ذکر مستندات تاریخی و روایی نقل می‌کند و عمده مطالب آن از اتفاقات جانسوز پس از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام پرده بر می‌دارد.
اخبار فرهنگ و هنر - ابیات شاعران آیینی در متن هر واقعه بر سوز و گداز آن افزوده و این داستان حزن آلود را دو چندان کرده است. این کتاب به قلم علی شیرازی نوشته شده که مولف، آن را به فرزندان سه ساله شهدای مدافع حرم تقدیم کرده است.
نویسنده در مقدمه کتاب آورده است:
برخی از علما و مورخان فاطمه صغیره را همان رقیه می‌دانند و بسیاری از محققان مدقق، مقبره شام را متعلق به حضرت رقیه (س) می دانند. با این بیان باید بپذیریم که امام حسین علیه السلام دختر کوچکی به نام حضرت رقیه داشته که از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا همراه امام بوده و سپس از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام عمه اش حضرت زینب(س) را همراهی کرده است؛ در راه اسارت شکنجه‌ها دیده، تازیانه‌ها خورده، سیلی به گوشش زده اند، بر روی خار مغیلان دویده، از روی شتربر زمین افتاده و سرانجام در خرابه شام به شهادت رسیده تا برای همیشه پیام عاشورا را از گوشه آن خرابه به گوش جهانیان برساند.
در بخشی از کتاب «داستان غم انگیز حضرت رقیه (س)» می‌خوانیم:
رقیه (س) در کربلا
از لحظه ورود کاروان به کربلا ، رقیه (س) نیز شریک غم و مصیبت‌های پدر بود. در هر سختی می‌سوخت و همراه با همه یاران امام حسین علیه السلام از درد تشنگی می‌نالید. هلال بن نافع می‌گوید: «من در میان دو صف از لشکریان ایستاده بودم. دیدم کودکی از حرم امام حسین علیه السلام بیرون آمد، دوان دوان خود را به امام رسانید، پیراهن آن حضرت را گرفت و گفت: «یا ابه، انظر الی فانی عطشان»:ای پدر به من نگاه کن و ببین من تشنه ام. تقاضای آن کودک تشنه کام و شیرین زبان، چون نمکی بودکه بر زخم‌های دل امام حسین علیه السلام پاشیده شد و امام را منقلب کرد. اشک بی اختیار از چشم‌های اباعبدالله علیه السلام جاری شد، و امام علیه السلام با چشمی اشک بار فرمود: «بنیة الله یسقیک فانه وکیلی»: دخترم, (می‌دانی تشنه ام ) خداوند، تو را سیراب کند؛ زیرا او وکیل و پناهگاه من است. سپس حضرت سید الشهداعلیه السلام دست کودک را گرفت، او را به خیمه آورد، به دست خواهران سپرد و به میدان برگشت. هلال بن نافع می‌افزاید: پرسیدم این دختر کوچک که بود و با امام حسین علیه السلام چه نسبتی داشت؟ پاسخ شنیدم: او، رقیه سلام الله علیها دختر سه ساله امام حسین علیه السلام است.
مرا ببخش‌ای پدر که وقت رفتن سفر
شراره زد به قلب تو صدای آب، آب من
