امیر حسین آشتیانی پور تهیه کننده سینما درباره نگه داشته شدن پولهای پخش کنندگان توسط سینماداران و برنامهای که سازمان سینمایی برای این موضوع در نظر گرفته، گفت: صنعت سینما شامل تولید، توزیع و نمایش است و هیچکدام را به تنهایی نمیتوان پیش برد و این قاعدهای است که در دنیا تعریف میشود به همین دلیل وقتی که جامعهای به دلیل اتفاقی مانند شیوع ویروس کرونا دچار مشکل میشود همه ارکان آن به مشکل بر میخورند و سینما از این قاعده مستثنی نیست و از آنجایی که ماهیت سینما با تجمع و دورهمی شکل میگیرد طبیعتا شاید آسیب پذیری آن از دیگر مشاغل بیشتر باشد بخصوص در ایران که اقتصادش متزلزلتر و آسیب پذیر تراست.
اخبار فرهنگ و هنر - او افزود: در دنیایی که اکثرا به لحاظ اقتصادی از ما بهتر هستند و به واسطه آن مانند ما دچار بحران شدید نمیشوند دولت و دولتمردان به کمک این مجموعه هنری (سینما) میآیند و آن را حمایت میکنند، اما در ایران به دلیل مشکلات عدیده دولت و ملت طبیعتا حمایتها دیر اتفاق میافتد که نباید اینگونه باشد.
تهیه کننده «چشم وگوش بسته» ادامه داد: بالاخره سینماها در یک دورهای کار میکردند و نمایش فیلم داشتند و بعد به کرونا برخورد کردند که قاعدتا طبق قانون موجود، باید پس از دوهفته تسویه حساب میکردند، اما تا بدین لحظه برای اکثر فیلمهایی که از آبان ماه سال ۹۸ اکران داشتند تسویه حساب صورت نگرفته است که در این زمینه گلایههایی وجود دارد، چون درآمد آنها از اکران فیلمها قبل از شروع کرونا بوده است و در اصل این بی مهری فشار مضاعفی بود که روی همکاران خودشان داشتند و اختلالی بود که در چرخه تولید، توزیع و نمایش بوجود آوردند و به نوعی خودزنی بود.
این تهیه کننده تصریح کرد: «مطرب»، «زیر نظر»، «چشم و گوش بسته» و «جهان با من برقص» فیلمهایی بودند که از آبان سال ۹۸ به سینماها آمدند و فروش خوبی داشتند، اما برخی از سینماداران پولی به پخش کننده و تهیه کننده پرداخت نکردند طبیعتا سینماداران هم مانند دیگر بخشهای سینما زیرفشار بودند و مظلوم واقع شدند حتی پردیسی مانند باغ کتاب با توجه به حجم هزینههایی که دارد قبل از اینکه به سوددهی برسد زیان دهی داشت که این جای توجه و حمایت دارد، اما روی سخنم با سینمادارانی است که به اندازه سهم خودشان بهره کافی بردند، ولی نمیدانم چرا به همکاران خود یعنی بخش تولید و پخش که آنها هم جزو همین سینما هستند و از کره دیگری نیامدند و مشکلات عدیدهای دارند، بی مهری میکنند و پولشان را نگه داشتید؟! این دوستان حتی اگر پولها را تمام و کمال برگردانند دیگر آن ارزش چند ماه قبل را ندارد.
آشتیانی پور بیان کرد: به شخصه و با توجه به شرایط موجود سعی کردم فشاری روی سینمادارها نیاورم، اما توقع دارم آنهایی که کمتر تحت فشار بودند و بهره اش را بردند رفتار بهتری در بازپرداخت پولها از خود نشان میدادند.
او گفت: با سید محمد مهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی جلسه داشتم و پرسیدم پس نقش دولت در این زمینه چیست، مگر همه این بدهی با توجه به اسناد موجود بیشتر از حدود ۲۶ میلیارد تومان است، آیا سازمان عریض و طویلی مانند سازمان سینمایی که سکانداری این موضوع را بر دوش میکشد عاجز از پرداخت چنین مبلغی است؟! این سازمان میتواند طلب طلبکار را بدهد و بدهکار را به قوت خود باقی بگذارد که این کار حمایت چند جانبه خواهد بود یعنی هم به سینمادار به عنوان یکی از پایههای اساسی صنعت سینما کمک کرده است از سویی پخش کننده، تهیه کننده و سرمایه گذار به پولشان میرسند و ادامه تولید خواهند داشت از همه مهمتر آدمهای سینما دیگر روبروی یکدیگر قرار نمیگیرند و کار به بحث و جدل نمیرسد در نتیجه در چنین شرایطی جایگاه دولت به شدت تاثیرگذار و تعیین کننده است.
این تهیه کننده اظهار کرد: اگر بخواهم منصفانه بگویم همه تحت فشار هستند و آسیب دیدند و اگر دولت این حمایت را انجام ندهد و مشکل را حل نکند اتفاق بدی میافتد که از تاریخ سینما پاک نخواهد شد و در حافظه سینما میماند.
آشتیانی پور تصریح کرد: این حرکتی که برای بازپرداخت پولها از سوی سینماداران به پخش کننده اتفاق افتاده دیراما خوب است و امیدوارم همین هم به نتیجه برسد و به موقع انجام شود تا مشکلات از بین بروند و سینماگران به هم بی احترامی نکنند و مقابل هم قرار نگیرند.
او ادامه داد: تا جایی که اطلاع دارم و پیگیر بودم این تصمیم به یکباره اتفاق نیفتاد و سازمان سینمایی حدود دو ماه درگیر آن بود تا پولها را تامین کند و با این هدف جلساتی با هیئت دولت داشتند نکتهای که وجود دارد اینکه از وامگیرندگان سند میخواهند که برخی مشکلات سندی دارند و سالنهای بعضی اجارهای است و... که امیدوارم مسیر برای همه هموار شود. در این راستا همین که طرف سینماداران در بازپرداخت بدهی ها، سازمان سینمایی میشود اتفاق مثبتی است که سرانجام خوبی خواهد داشت، چون راه فراری برای نپرداختن وجود نخواهد داشت.
آشتیانی پور در پایان عنوان کرد: از همه مهمتر از نهادهای دولتی مانند حوزه هنری بیشترمتوقع هستیم و گلایه داریم، چون یک سوم کل بدهیهای سینماداران مربوط به این حوزه است یعنی طبق خبری که شنیدم چیزی حدود ۱۲ میلیارد تومان مربوط به آنها است، در واقع نپرداختن این مبلغ و یا تعویق در پرداخت آن، خسارت فراوانی میزند و شرعا مشکل دارد در صورتی که یک نهاد دولتی اینچنینی در دادن بدهیها باید پیشقدم باشد.