آرتور مکس طراح صحنه فیلم حماسی « گلادیاتور » ساخته ریدلی اسکات که برنده پنج جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم سال شد، در حالی که ۲۰ سال از زمانی که فیلم اکران شد می‌گذرد، درباره رعایت جزییات در بازسازی فضای رم باستان در این فیلم، تأکید می‌کند که این یک فیلم سینمایی بود، نه مستند.
اخبار فرهنگ و هنر - این فیلم دومین همکاری از ۱۳ پروژه مشترک بین مکس و اسکات بود که از سال ۱۹۹۷ با فیلم «جی‌آی جین» آغاز شده بود. جدیدترین همکاری این دو اخیراً با فیلم «آخرین دوئل» رقم خورد که قرار بود بیست‌وپنجم دسامبر اکران شود اما به دلیل کرونا تا سال ۲۰۲۱ به تعویق افتاد.
مکس به یاد می‌آورد که در کولوسیوم در رم کنار ریدلی اسکات ایستاده بود که این کارگردان رو به او کرد و گفت لوکیشن برای چیزی که در ذهن دارد کوچک‌تر از حد نیاز است. مکس با خنده می‌گوید: ریدلی می‌خواست سکانس‌هایی بسازد که خاص خودش بودند. به فکر مسابقه درشکه‌رانی در کولوسیوم بود.
در واقع کولوسیوم واقعی برای رقابت‌های گلادیاتورها و نه مسابقه درشکه‌رانی استفاده می‌شد، چون آن مسابقه‌ها در سیرک ماکسیموس برگزار می‌شدند.
مکس که سال‌ها در رم زندگی کرده بود توانست یک سازنده درشکه پیدا کند. کار آن‌ها این بود که به سبک سیرک ماکسیموس درشکه‌ها را برای تفریح بسازند. او می‌گوید: آن‌ها در نهایت درشکه‌ها را ساختند و ما آن‌ها را تزیین کردیم.
اما مکس می‌گوید نقاشی‌های رمانتیک و شرقی قرن نوزدهمی منبع الهام اصلی ظاهر فیلم بودند. او می‌گوید خالقان این آثار تصوری که از روم باستان داشتند را تصویر کردند و به آن جان بخشیدند.
در هنگام ساختن صحنه‌های فیلم، طراح صحنه می‌خواست از استودیو فیلم مدیترانه در جزایر مالت استفاده کند اما دینو دو لارنتیس داشت «ی و-۵۷۱» را آنجا فیلمبرداری می‌کرد و مکس نتوانست از فضای تانک آبی که آنجا وجود داشت برای کولوسیوم استفاده کند. بنابراین روم باستان را نزدیک «فورت ریکاسولی» که از یک سمت به دریا راه دارد، بازسازی کرد.
مکس می‌گوید: ما بیشتر بودجه جلوه‌های ویژه فیلم را خرج آن صحنه اول کردیم که همه وارد صحنه نبرد می‌شوند تا بشود آن گردش ۳۶۰ درجه‌ای را درآورد.
این طراح صحنه به خاطر محدودیت بودجه فقط دو سوم از کولوسیوم را بازسازی کرد. او و تیمش صحنه را طبق پرسپکتیو فیلمبرداری هر روز می‌ساختند. او گفت برای تغییر دادن زاویه دوربین از جایگاه امپراتور به جایگاه سناتورها؛ تمام مجسمه‌ها، بنرها و نشانه‌ها را منتقل می‌کردند و وقتی فیلمبرداری تمام می‌شد نگاتیو را برعکس می‌کردند و این باعث می‌شد به نظر برسد آن سوی زمین نبرد هم ساخته شده و وجود دارد.
برای ساختن زمین نبرد کوچک‌تری که ماکسیموس در ابتدا در آن گلادیاتور شدن را یاد می‌گیرد، مکس و تیمش از روش‌های سنتی آجرسازی بهره بردند. او می‌گوید: ما ۲۰ هزار آجر خشتی ساختیم و گذاشتیم زیر نور خورشید خشک بشوند٬ اما برای مطمئن شدن آن‌ها را با فولاد هم تقویت کردیم.
کار ساخت کاخ امپراتور با ترکیبی جالب از توجه به جزییات دقیق و همچنین بدشانسی پیش رفت. فضای کاخ که تقریباً ۳۰ متر در ۸۰ متر بود، روی یک پلتفرم ساخته شد.
مکس می‌گوید: نتیجه کار شد یک صحنه بسیار زیبا با جزییات فراوان با تمام اقلام روم باستان که از مرمر تقلبی و پلاستیک ساخته شده بود… تازه سقف را تمام کرده بودیم که در کل منطقه بزرگ‌ترین توفانی آمد که کشور تا آن موقع دیده بود. توفان سقف را نابود کرد و دیوارهای کاخ که فقط باید سر هم می‌شدند را از بین برد.
او در انتها گفت: وقتی برگشتیم تا خسارت‌ها را برآورد کنیم ریدلی شوخ‌طبعانه گفت چه خوب در گذر سال‌ها باقی مانده!
