سال قبل تلویزیون در فروردین ماه با پخش سه مجموعه نون خ، زوج یا فرد و بر سر دوراهی به لحاظ مجموعه نمایشی نه موفق، اما وضعیت بهتری نسبت به امسال داشت. برای مثال سریال دوپینگ نقاط ضعف زیادی داشت هرچند سوژه نابی برای تبدیل شدن به یک اثر موفق داشت، اما حیف که آشفتگی در روایت، آن را به اثری معمولی تبدیل کرد. در واقع عجله در بیان هر چه زودتر ایده‌ها از سر ذوق یا شتابزدگی منجر به پریدن از این شاخه به آن شاخه شد و باعث سردرگمی بیننده شد.
اخبار فرهنگ و هنر - دوپینگ قرار است تا پایان فروردین ادامه یابد، اما بعید است از اینجا به بعد هم بهبودی در روایتش حاصل شود. ایراد سردرگمی برای دیگر سریال این ایام یعنی کامیون نیز صادق است. داستان سه جوان بیکار و دچار مشکلات مالی با وجود داشتن زمینه‌های تبدیل شدن به کمدی موفق، به نوعی بلاتکلیف و بدون ساختار جلو می‌رود و میان روایت داستان مستقل یا اپیزودیک و کنار هم قرار دادن آن سرگردان است و این از کارگردان باتجربه‌ای، چون مسعود اطیابی بعید بود. به این جمع سریال میانبر شبکه پنج را هم بیفزایید که به لحاظ محتوایی و ساختاری هیچ نکته تازه و قابل توجهی نداشت و دچار تکرار است. اما سریال پایتخت امسال پراشکال ظاهر شد و در قسمت‌های پایانی افت کرد.
برنامه‌های ترکیبی و گفتگو محور
اما عصر جدید از جمله برنامه‌هایی بود که تلویزیون حساب ویژه‌ای روی آن باز کرده بود، هر چند ساعت اولین پخشش همزمان با دورهمی و از نقاط ضعف در برنامه‌ریزی تلویزیون محسوب می‌شد و به نظر تغییر زمان پخش یکی از این دو برنامه اصلاً مشکلی در میزان بیننده‌ها ایجاد نمی‌کرد و حداقل دست خالی تلویزیون را این‌گونه عیان نمی‌ساخت. جدا از این جنس شرکت‌کننده‌های عصر جدید امسال تقریباً هم‌شکل برنامه سال قبل بود و به نظر با همین دست فرمان اگر پیش برود، دچار آسیب تکرار و چالش هیجان و اشتیاق در مخاطب می‌شود چراکه تماشای حرکات ورزشی تکراری و مشابه یا مثلاً شعبده یا حتی خوانندگی یا بازیگری رفته رفته برای بیننده نوعی دلزدگی و تکرار به همراه می‌آورد که اشتیاقش را برای همراهی کمتر می‌کند. با این وجود عصر جدید هنوز به آن مرحله نرسیده و از پربیننده‌های فروردین امسال بود. دورهمی دیگر برنامه قابل توجه نوروز امسال بود که حضور مهمانان و گفتگوهای شکل گرفته آن را به برنامه موفق امسال تبدیل کرد و البته مانند گذشته بی‌حاشیه نبود و گرفتار حذفیات شد. دورهمی البته تنها برنامه قابل توجه شبکه پربیننده نسیم بود و این شبکه به غیر از دورهمی چیز دندانگیری برای عرضه نداشت. کودک‌شو نیز مانند سال قبل در این ایام با مهمانان ویژه از جنس افراد شناخته شده ساخته نشد و همین سبب شد تا شبکه نسیم یکی از ضعیف‌ترین نوروزهای سال‌های اخیر را تجربه کند.
یک فرمول برای چند برنامه
برنامه‌های گفت‌وگومحور شبکه‌ها شامل یک گام تا... شبکه یک، شب فیروزه‌ای شبکه پنج و دو نیمه ماه شبکه دو همگی از فرمول یکسان و با دعوت مهمانان ورزشکار و هنرمند امورشان را سپری کردند. نوروز فوتبالی شبکه ورزش هم به سبک سال‌های قبل ساخته شد و روی آنتن رفت و حاوی نکته ویژه‌ای نبود. در این حوزه تفاوت شاید با برنامه‌ای مثل قرنطینه با اجرای علی مسعودی رقم خورد. عیدانه عموپورنگ و دوقلوهای شبکه دو نیز از جمله برنامه‌هایی بودند که بیننده فراوان نداشت، اما توجه گروه‌های سنی هدفشان را جلب کردند.
فیلم سینمایی
شمایل پخش آثار سینمایی مانند سال‌های گذشته ترکیبی از آثار ایرانی و غیرایرانی بود که به نظر بهترین‌هایش از شبکه‌های یک، سه و چهار روی آنتن رفت و بین‌شان آثار تحسین شده سال هم می‌شد یافت.
مستند و مسابقات تلویزیونی
مستند و مسابقات تلویزیونی امسال نیز چنگی به دل نمی‌زند، از مسابقه ایران با اجرای سام درخشانی تا کودک‌شو با اجرای پژمان بازغی نکته تازه‌ای برای عرضه نداشتند. هوش برتر شبکه نسیم نیز همان مسابقه همیشگی بود و جایش در میان برنامه‌های نوروزی مایه تعجب بود. این وضعیت برای مسابقه پنج ستاره شبکه پنج با اجرای حمید گودرزی و مسابقه کارساز هم صدق می‌کرد و محصول نهایی فاقد المان‌های جذاب برای پیگیری بود. در این میان مسابقه دستپخت با حضور و رقابت چهره‌های نام‌آشنا که البته بیشتر از مسابقه وجه سرگرمی آن مورد تأکید بود شاید موفق و موردپسندتر به نسبت دیگر رقبایش بود. تلویزیون در باب برنامه‌های مستند جذاب هم دست خالی‌تری به نسبت سال‌های قبل داشت و برنامه‌هایی مثل بریم بسازیم یا مستندهای حیات وحش از حیث جذابیت چیزی در چنته نداشتند.
نوروز امسال با توجه به شرایط ویژه و در خانه ماندن مردم می‌توانست از موفق‌ترین سال‌های تلویزیون در جذب بیننده باشد، اما نتیجه در عمل چیز دیگری بود چراکه بیشتر از همه دست خالی تلویزیون را به رخ کشید که هنوز در مرحله آزمون و خطاست و ساعت‌های فراوانی از ۲۴ ساعت شبانه‌روز در ایام نوروز بدون برنامه‌ای چشمگیر می‌گذشت تا مردم در روزهایی تعطیلی مراکز تفریحی و فرهنگی و حضور اجباری و حداکثری در خانه به جای چشم دوختن به برنامه‌های تلویزیون بیشتر سرشان در تلفن‌های همراه باشد و اوقات‌شان به گشت و گذار در فضای مجازی بگذرد.
