در طول فصل جوایز هالیوود ریپورتر با اعضای آکادمی علوم و هنر‌های سینمایی به بررسی آثار می‌پردازد؛ چرا که با وجود حضور ۸ هزار و ۴۶۹ نفر در این رأی‌گیری، نظر آن‌ها ممکن است شباهت زیادی به نظرات دیگر اعضای آکادمی داشته باشد.
اخبار فرهنگ و هنر - یکی از اعضای آکادمی اسکار به تازگی در گفت و گو با هالیوود ریپورتر نظر خود را درباره بهترین‌های اسکار امسال مطرح کرده است که در ادامه آن را می خوانید (به دلیل ملاحظات حرفه ای از افشای نام این فرد خودداری شده است).
نظر این عضو آکادمی اسکار درباره بهترین فیلم
فیلم سینمایی «زنان کوچک» خیلی بد بازی شده و گیج کننده است؛ نمی دانم چرا ۴ بازیگر انگلیسی برای بازی در نقش ۴ دختر آمریکایی انتخاب شدند. فیلم سینمایی «خرگوش جوجو» با نمک بود، اما من نمی توانستم در مورد هیتلر بخندم؛ به نظرم چیز خنده داری نیست. «داستان ازدواج» هم فیلم نادرستی بود. دو بازیگر برادوی نمی توانند بدون روز‌های کاری زندگی به آن شکل داشته باشند.
اگر هر کس دیگری به غیر از مارتین اسکورسیزی « مرد ایرلندی » را کارگردانی می‌کرد، به این اندازه ستایش نمی‌شد. اسکورسیزی به خاطر سابقه‌اش با این فیلم تحسین می‌شود. این فیلم بسیار طولانی، تکراری و خسته کننده بود و کاهش سن هم در این فیلم کارساز نبود. درست است چروک‌های روی صورت برداشته شد، اما آن‌ها هنوز هم مثل پیرمرد‌ها حرکت می کردند.
« فورد در برابر فراری » را دوست داشتم و به نظرم بیشتر از این به توجه نیاز دارد. «انگل» به زیبایی ساخته شده، اما به نظرم فیلم‌های خارجی زبان نباید در بخش فیلم‌های معمولی حضور داشته باشند. به «جوکر» بیش از آنکه فکر می کردم، علاقه‌مند شدم. این فیلم به خوبی و زیبایی یک بیماری روانی را به تصویر کشیده بود.
من عاشق فیلم « ۱۹۱۷ » شدم، اما «روز و روزگاری در هالیوود» تارانتینو به خوبی ساخته شده و مدت زمان بیشتری در ذهنم ماند.
نظر این عضو آکادمی اسکار درباره بهترین کارگردان
نمی توانم به مارتین اسکورسیزی رأی دهم؛ فیلم او به این اندازه ها خوب نبود. تاد فیلیپس با «جوکر» کار بزرگی انجام داد؛ همین طور بونگ جون هو با «انگل» اما بهترین نبودند. کارگردانی سم مندس در «۱۹۱۷» را دوست داشتم؛ اما فکر می کنم تارانتینو بزرگترین کار را انجام داد. علاوه بر این تمایل دارم یک کارگردان آمریکایی در این بخش برنده شود.
نظر این عضو آکادمی اسکار درباره بهترین بازیگران
با نقش آفرینی آدام سندلر در «داستان ازدواج» به وجد نیامدم. لئوناردو دی کاپریو هم این جایزه را یک بار برده است. جاناتان پرایس را هم در «دو پاپ» دوست داشتم، اما در رای دادن به او مردد بودم. در نهایت به آنتونیو باندراس و واکین فینیکس رسیدم و فینیکس را انتخاب کردم.
این شخص در ادامه در بخش بهترین بازیگر زن، رنی زلوگر، در بخش بازیگر مکمل مرد بردپیت و در بخش بازیگر مکمل زن اسکارلت جوهانسون را انتخاب کرد.
از نگاه او فیلم‌های سینمایی «دو پاپ» و «روز و روزگاری در هالیوود» به ترتیب در فیلمنامه اقتباسی و غیر اقتباسی بهترین هستند.
او در بخش بهترین انیمیشن «کلاوس» را انتخاب کرده و در بخش بهترین فیلم‌های خارجی زبان یا فیلم بین المللی هم بر خلاف نظراتی که تاکنون شاهد بودیم، «درد و افتخار» به کارگردانی پدرو آلمودوار را برگزیده است.
