شبکههای مختلف تلویزیون امسال هم در آستانه تحویل سال نو ویژه برنامههایی را برای مخاطبان خود تدارک دیده بودند تا ساعات پایانی سال ۹۷ را برای آنها دلنشین و خاطرهانگیزتر کنند.
امسال شاهد تعدد برنامههای تحویل سال نسبت به سال ۹۶ بودیم و شبکههای یک، دو، سه، چهار، پنج، افق و آیفیلم با ویژه برنامههایی مهمان خانههای مردم بودند.
نبود خلاقیت و بازار داغ کدهای دستوری
با این حال برآورد مجموعه برنامههای پخش شده این است که تلویزیون امسال نیز نتوانست جریانی تازه به راه انداخته و برنامههایی با ایدههای نو و خلاقانه را روانه آنتن کند، این درحالیست که چندی پیش مرتضی میرباقری معاون سیما عنوان کرده بود که تعدد برنامههای تحویل سال تلویزیون به این دلیل است که هر شبکه بناست تا از زاویهای خاص و منحصر به فرد به استقبال تحویل سال برود و تکراری در کار نیست.
تماشای ۱۰ دقیقه از برنامههای تمامی شبکههای مختلف کافی است تا سبک و سیاق یکنواخت برنامهها، حتی در دعوت از مهمانان، دکورهای نسبتاً یک شکل، گفتوگوهای بیرمق و مجریان تکراری مخاطب را زده کند.
در واقع به نظر میرسد شبکههای سیما برنامهای مشخص برای این بازه مهم پخش نداشتند و به همین دلیل در آخرین لحظات برنامهای را آماده و روانه آنتن کردند.
نکته دیگری که بسیار جلب توجه میکرد، بازار داغ کدهای دستوری و به طور ویژه *۳# بود که با وجود آنکه اعلام شده بود استفاده از این کد در برنامههای تلویزیونی ممنوع شده است اما تمامی شبکهها با استفاده از این کد و کدهای دستوری دیگر جوایز میلیونی را به مخاطبان اهدا میکردند و در خلال برنامه نیز به شکلی بسیار بیظرافت از تماشاگران میخواستند تا از این کدها استفاده کرده و در قرعه کشی برنده شوند.
به همین دلیل در ادامه مروری بر برنامههای تحویل سال تلویزیون صورت میگیرد.
فرمول یک، علی ضیا و چهرههای مردمی سال
شبکه یک طبق روال چند سال اخیر خود بار دیگر اجرای ویژه برنامه تحویل سال را به علی ضیا سپرد، البته ویژه برنامه امسال به صورت مستقل و در قالب یک برنامه جدید روی آنتن نرفت و ضیا در قالب ویژه برنامه «فرمول یک» که در طول سال نیز از شبکه یک پخش شده بود، از چند شب زودتر مهمان خانههای مردم شد.
او امسال با راهاندازی نظرسنجی درباره ۱۱ چهره مردمی موفق سال ۹۷ تلاش کرده بود تا ایدهای نو و متفاوت را اجرا کند و برنامه نسبتاً متفاوتی را در مقایسه با سالهای گذشته به تماشا بگذارد که البته میتوان گفت تا حدودی موفق بود. به همین دلیل بخش اعظمی از مهمانان تحویل سال این برنامه نیز به همین بخش اختصاص داشتند.
در عین حال چهرههای فرهنگی، هنری، ورزشی و … نیز در بخشهای مختلف در برنامه حضور پیدا کردند که البته گفتوگوی چندان جذابی با ضیا نداشتند. همچنین تقلید نه چندان جالب از مسابقه یک برنامه تلویزیونی که این روزها هم در حال پخش است و شوخیهای بیمورد مجری از دیگر نکات منفی این برنامه بود.
ضیا که سال گذشته دکور گستردهای برای برنامهاش در نظر گرفته بود، امسال به دکور برنامه «فرمول یک» بسنده کرده و با تغییراتی اندک آن را مهیای برنامه تحویل سال کرده بودند که وجه خلاقانهای در آن یافت نمیشد.
پل فروردین، تلاش برای متفاوت بودن
شبکه دو امسال نیز ویژه برنامهای را با اجرای ژیلا صادقی با نام «پل فروردین» در روزهای گذشته پخش کرد که البته در ویژه برنامه تحویل سال امیرحسین آرمان بازیگر سینما و تلویزیون نیز در اجرا به صادقی ملحق شد تا برنامه تا حدودی از یکنواختی در بیاید که البته اینطور از آب درنیامد و ناتوانی آرمان در اجرای یک برنامه تلویزیونی به شدت مشهود بود.
با این حال نکته مثبت و متمایزکننده این برنامه، دکورش بود که با خلاقیت و ایدهای نو طراحی و ساخته شده و با بهرهگیری از نام برنامه یعنی «پل فروردین» نشانگر یک پل بود که زمستان را با عبور از دروازه نوروز به بهار پیوند بخورد. البته محدودیت فضای استودیو باعث شده بود تا به صورت کامل جذابیتهای آن نمایان نشود.
همچنین در قالب یک سلسله مستندهایی، چهرههای هنری با بینندگان همراه شدند تا روایتهایی مستند از نقاط دیدنی ایران داشته باشند مانند پوریا پورسرخ در سفر به قشم، گلاره عباسی در جزیره هرمز، شبنم قلیخانی در بافقیزد و....
سوالات و نحوه اجرای دو مجری برنامه هم، مخاطب را به چند سال گذشته و شیوه اجرا مرسوم آن زمانها میبرد و نمیتوانست او را پای برنامه نگه دارد. البته مهمانان دعوت شده برنامه نسبتاً متفاوت با سایر برنامههای روی آنتن بودند و این یک مزیت به شمار میآید.
عصر جدید و دوباره احسان علیخانی
احسان علیخانی با وجود آنکه خیلی تمایلی به اجرای ویژه برنامه تحویل سال شبکه سه سیما نداشت اما به اصرار مدیران شبکه سه این مسئولیت را پذیرفت. او سالهای گذشته با ویژه برنامههایی چون «سه ستاره» و «بهار نارنج» در لحظه سال تحویل مهمان خانههای مردم میشد اما امسال که مشغول پروژه «عصر جدید» بود و برنامه تحویل سال را نیز در قالب قسمت ویژه این برنامه روانه آنتن کرد.
به نظر میرسد شبکه سه سیما با این تصمیم قصد داشت تا برای مهمترین برنامه این روزهای خود که روی آن حسابی سرمایه گذاری کرده است تبلیغ کند. زیرا که در این برنامه ضمن دعوت از داوران، برگزیدگان مرحله اول برنامه نیز به عنوان مهمان حضور داشتند.
دکور برنامه «عصر جدید» با اضافه کردن یک سفره هفت سین و حضور چند زن هنرمند فعال در حوزه صنایع دستی (به منظور حمایت از کالای ایرانی)، اجرای زنده موسیقی نواحی و تغییراتی جزئی برای تحویل سال آماده شد که میتوان گفت تازگی خاصی برای مخاطبان نداشت.
همچنین سبک و سیاق اجرای علیخانی در این برنامه هیچ تازگی و تفاوتی با برنامههای پیشین او نداشت و در واقع این برنامه هم کپی دیگری از برنامههای تحویل سال شبکه سه سیما در سالهای گذشته بود.
شبکه چهار و برنامهای برای سلایق خاص
شبکه چهار به نظر میرسید که بنا داشت امسال خیلی از رقبایش عقب نیفتد، به همین دلیل مدیران شبکه برنامه ویژهای را برای تحویل سال در نظر گرفتند با نام «همیشه بهار» که امیرحسین مدرس اجرای آن را بر عهده داشت.
دکور برنامه نیز در چند بخش استودیویی و فضای باز که حال و هوای سنتی داشت در نظر گرفته شده بود و مدرس در خلال برنامه با مهمانانی که از جنس فرهنگ، علم و ادب بودند به گفتوگو میپرداخت.
در تیزرهای این برنامه اشاره شده بود که از مهمانانی دعوت میشود که تا به امروز در تلویزیون حاضر نشده بودند و این مسئله کنجکاوی مخاطبان را بر میانگیزد تا پای برنامه نشسته و با مهمانان آشنا شوند اما آنچه که از قاب تلویزیون پخش شد حسابی آنها را ناامید کرد، هر چند که ایدهای نسبتاً جدیدی بود.
در واقع در این برنامه افرادی با گریم و پوشش شخصیتهای علمی و فرهنگی کهن ایرانی مقابل مدرس نشسته و با او به گفتوگو درباره آثارشان و چگونگی طی کردن درجات علمی میپرداختند که در لحظه تحویل سال جذابیت چندانی برای مخاطبان نداشت.
در نهایت فضای جدی و خشکی که حاکم بر برنامه بود چندان به مذاق مخاطب در لحظات پایانی سال خوش نمیآمد، برنامههای شبکه چهار مخاطبان خاص خود را دارد و به دلیل آنکه علاقه زیادی به مسائل فرهنگی و علمی دارند، ویژه برنامههای این شبکه همیشه با حال و هوایی این چنینی روی آنتن میرود.
دعای تحویل سال «همیشه بهار» هم توسط گروهی از اقوام مختلف ایرانی با لباسهای محلی به صورت زنده در استودیو برنامه اجرا شد.
بهار جان در شبکه پنج
شبکه پنج سیما ویژه برنامه تحویل سال را که «بهار جان» نام داشت را با اجرای حمید گودرزی و هیراد حاتمی زودتر از سایر شبکههای سیما روانه آنتن کرد. این برنامه با دکوری نه چندان جدید مقابل دیدگان تماشاگران قرار گرفت. ایجاد فضایی متفاوت برای اجرای خوانندگان که سالهای گذشته نیز در برنامههای مختلف اجرا شده بود از دیگر ایدههای این برنامه به شمار میآمد.
برنامه سفر رابعه مدنی بازیگر سینما و تلویزیون به مشهد باحضور مجید واشقانی از آیتمهای این برنامه بود. از سوی دیگر دعوت از مهمانان تکراری آن هم در حالیکه با فاصله زمانی نه چندان زیادی در یک برنامه دیگر حضور داشتند، از نقاط ضعف این برنامه به شمار میرفت.
دعوت از سیدمحمد بطحائی وزیر آموزش و پرورش، علی نصیریان و مسعود صادقلو که برای نخستین بار در تلویزیون حضور پیدا کرد هم از ویژگیهای این برنامه بود.
بازگشت الهام چرخنده به تلویزیون با شبکه افق
شبکه افق نیز امسال نیز به سایر شبکههای تلویزیون پیوسته و برای تحویل سال برنامه ویژهای را تدارک دیده بود با عنوان «بهار جانها». نکته جالب توجه این برنامه به مهمانان و آیتمهای برنامه اختصاص نداشت بلکه به خود مجری باز میگشت و آن هم حضور دوباره الهام چرخنده در قاب تلویزیون بود.
این ویژه برنامه تلاش داشت تا فضای متفاوتی را متناسب با سلیقه مخاطبانش روی آنتن ببرد، به همین منظور مهمانان برنامه و آیتمهای آن بیشتر جنبه معنوی داشتند. بررسی مسائلی نظیر اعتکاف، دفاع مقدس و رزمندگانی که پا به عرصه بازیگری گذاشتند از جمله بخشهای مختلف این برنامه بود.
به وقت بهار با شبکه آی فیلم
شبکه آی فیلم نیز همچون سال گذشته، چند روز مانده به تحویل سال ویژه برنامهای را برای مخاطبانش تدارک دید با نام «به وقت بهار» که مانند سال گذشته سیدجواد هاشمی اجرای آن را برعهده داشت و سعید شیخ زاده هم در کنار او حضور داشت. البته نابلدی شیخزاده در اجرای چنین برنامهای و سوالات سطحی و غیرجذاب مجریان از نکات منفی این برنامه بود.
این برنامه در فضای استودیویی تکراری و در یک قاب ثابت اجرا شد که همین مسئله باعث خستگی تماشاگران و یکنواختی برنامه برایشان میشد. حضور طولانی مدت مهمانان هم از دیگر نکات منفی این برنامه به شمار میآمد.
داریوش ارجمند، رضا رویگری، لیلا اوتادی، شبنم قلیخانی، کمند امیرسلیمانی، سپند امیر سلیمانی و… چهرههایی بودند که مهمان «به وقت بهار» شدند.
این ویژهبرنامه با آیتمهایی همچون طنز رادیویی، شوخی با خوانندگان و تبریک هنرمندان نیز همراه بود. بخشهای خوانندگی این برنامه هم که تکراری از برنامههای سال گذشته سایر شبکهها بود جذابیتی نداشت.