بیانیه گام دوم که رهبر انقلاب به مناسبت ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی صادر کردند و در این مدت تاکید فراوان بر اجرای آن داشته‌اند، در دستور کار هیات دولت قرار گرفته است، اما تبیین بند‌های این برنامه بهانه‌ای بود برای عوامل برنامه ثریا تا با نشاندن شهریار زرشناس در کنار وحید جلیلی، دولت را دولت ما نمی‌توانیم معرفی کنند و به نقد عملکرد دولت بنشینند. زرشناس تندتر و جلیلی کمی ملایم‌تر.
جلیلی در بخشی از حرف‌هایش از مریم میرزاخانی تمجید کرد و او را یک نخبه ایرانی نامید، اما در کنارش به شهید مجید شهریاری پرداخت که از بزرگترین فیزیکدانان جهان بوده است و گلایه کرد: «مردم ما میرزاخانی را بیشتر از مجید شهریاری می‌شناسند که فرار مغز‌ها نکرده و با تولید اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد باعث حیرت جهانیان شده است.»
او انتقاد کرد از نگاه سیاهی که رسانه‌های غربی از ایران برای مردم می‌سازند و مثالی از دوست آرژانتین رفته‌اش گفت که تا مدت‌ها توضیح می‌داده ایران همه چیز دارد و آنجا جنگ نیست. او از اجتناب از سیاه نمایی گفت و از اینکه باید در کشور جنبش طرح مسئله ایجاد شود.
در دل این برنامه مستندی پخش شد از اینکه کره‌ای‌ها چطور با بیکاری مفرط و خوی خشن و کشور جهنمی‌شان با سریال‌هایی، چون جومونگ و باقی کار‌هایی که در ایران از آن‌ها پخش شده، تصویری مثبت، اما غیر واقعی از کشورشان را صادر کرده اند و در مقابل تصویر معروف دعوای شهاب حسینی در دادگاه فیلم «جدایی نادر از سیمین» را منتشر کرد و بخش‌هایی از تصاویر سیاه فیلم «مغز‌های کوچک زنگ زده» و بعد حرف‌های خانم مسن خارجی را نشان داد که تصورش از ایران کشوری عقب افتاده و پر از دعوا و خونریزی بود.
همه این‌ها ختم شد به روایتی از وحید جلیلی که: «هر مسافر خارجی که برای اولین بار وارد فرودگاه امام می‌شود گمانش این است که وارد کشوری پر از آشوب می‌شود و این بر اثر القای همین فضای سیاه از کشورمان در رسانه‌های غربی است.»
