مراسم رونمایی از آلبوم موسیقی «پیدای پنهان» با تنظیم فهام گوهری و خوانندگی شاهد سبحانی فر روز جمعه ۲۸ دی ماه با حضور تعدادی از هنرمندان در یکی از هتلهای تهران رونمایی شد.
این لحظات زود تمام میشوند
فهام گوهری تنظیمکننده و مدیر هنری این پروژه در ابتدای برنامه گفت: این لحظات زود تمام میشود و میرود اما برای تولید این آلبوم من و شاهد و دیگر نوازندگان، دو سال تلاش کردیم. من و شاهد (سبحانیفر) در دهه هفتاد هم دانشگاهی بودهایم اما آن زمان همدیگر را نمیشناختیم. اما اوایل دهه نود برای تولید یک قطعه همکاری کردیم و این همکاری ادامه پیدا کرد تا در نهایت به تولید آلبوم رسید. در این راه نوازندگان بزرگی ما را همراهی کردند.
این آهنگساز و تنظیم کننده درباره ژانر آلبوم «پیدای پنهان» گفت: موسیقیِ این آلبوم استاندارد جز نیست. ملودیها و هارمونی برخی از قطعهها صدادهی یک موسیقی فیوژن(تلفیقی) را به گوش میرساند. ضمن اینکه فضا و استنباط موسیقیِ این آلبوم شما را به فرم موسیقی جَز هدایت میکند، اما در عین حال ما از تِمهای موسیقی جَز، امبینت و موسیقی پاپ هم در این آلبوم استفاده کردهایم.
جامعه ما خیلی موفق تر بود اگر ..
شاهد سبحانیفر خواننده آلبوم «پیدای پنهان» نیز در این جلسه گفت: دلیل اصلی خواننده شدنم فهام بود. من از روزی که کارم را شروع کردم؛ پروسهای پنج ساله را طی کردم تا به انتشار آلبوم «پیدای پنهان» رسیدم.
این خواننده درباره انتخاب اشعار این اثر تاکید کرد: من برای قطعههای این آلبوم از اشعار بزرگان ادبیات کهن ایران و البته برخی شاعران معاصر استفاده کردهام. این شعرها ریشههای فرهنگی ما هستند. من کلام بزرگانی را برای خواندن انتخاب کردهام که اگر جامعه ما کمی بیشتر به سرودههایشان توجه میکرد، اکنون خیلی موفقتر بودیم. البته در کنار استفاده از اشعار بزرگان موسیقی کهن، از شعر حسین منزوی و محمدرضا شفیعیکدکنی هم استفاده کردهام. سروده«نام من عشق است» اثری است از حسین منزوی که جامعه کنونی ما به بازخوانی این اثر بسیار نیازمند است.
سبحانیفر گفت: متاسفانه جامعه ما از ریشههای فرهنگیمان در حال فرار است. با این حال هر موسیقی که ریشه در اصالتهای فرهنگی دارد، ماندگار میشود. من برای تولید «پیدای پنهان» مارکت برایم مهم نبود. پولدار هم نیستم. کارمندم و از تفریحاتم زدهام تا بتوانم هزینههای تولید این اثر را تامین کنم.
تلاش برای تولید یک اثر قابل قبول
حامد ملک نوازنده ساکسیفون گفت: موسیقی که در آلبوم «پیدای پنهان» میشنوید، تلفیقی است.به عبارتی میتوان گفت موسیقی امروز، شعر کهن و صدای خوانندهای که صاف و مرتب و تمیز می خواند، با هم تلفیق شدهاند تا اثری شنیدنی تولید شود.
مسرور شیدایی مدیر مستر آنالوگِ آلبوم «پیدای پنهان» هم در این جلسه بیان کرد: من ضبط آنالوگ این اثر را برعهده داشتم. میکس این آلبوم با خود فهام بود و من فقط وظیفه مستر آنالوگ این اثر را برعهده داشتم.
احمد میرمعصومی نوازنده پیانوی این آلبوم گفت: این آلبوم محصول سلیقه، دقت نظر و یک انتخاب حرفهای است. سلیقه در تولید یک اثر بسیار مهم و در بالابردن کیفیت اثر تاثیرگذار است. اتفاقات خوبی که در این آلبوم رقم خورده محصول دقت نظرِ فهام و دیگر دوستان است.
برخورد از نوع سوم...!
میدیا فرجنژاد آهنگساز و نوازنده تار و سهتار هم در این نشست درباره آلبوم «پیدای پنهان» توضیح داد: در دنیای امرزو چند برخورد متفاوت با هنر داریم. برخورد اول حاصل نگاهِ از بالا به مخاطب است که در این نگاه هنرمند خود را بالاتر از مخاطب میداند و الزامش این است که مخاطب باید تلاش کند تا خود را به هنرمند برساند. در این نگاه معمولا هنرمندان موفق بسیار اندکند. نگاه دوم اینگونه است که هنرمند از جایگاهش پایین میآید و سعی میکند به مخاطب نزدیک شود و بعد از مدتی شبیه به مخاطب میشود. در نهایت هم این نگاه به جایی میرسد که دیگر آنچه هنرمند فکر میکند مهم نیست و مهم این است که مخاطب چه چیزی میخواهد. اما من آثاری را دوست دارمکه هنرمند در جایگاه خودش قرار دارد و در عین حال دستش را به سمت مخاطب دراز میکند تا حتی برای چند قدم هم که شده، مخاطب را به سمت خودش به بالا بکشاند.
وی گفت: از نظر من آلبوم «پیدای پنهان» از این نوع سوم است. این اثر میتواند مخاطب را به خودش درگیر کند و برای لحظاتی او را وادار به فکر کردن کند. از عوامل این آلبوم تشکر میکنم که از اشعاری استفاده کردهاند که بسیار تاثیرگذارند. کلمه به کلمه اشعار این آلبوم را میتوان بارها و بارها خواند کما اینکه از شعر حسین منزوی استفاده کردهاید که به عقیده من حافظ زمان ماست.
امیریل ارجمند، میدیا فرجنژاد، منصور ضابطیان، محمدحسین تفرشی، آزاده آزاد، میلاد عدل، فرزاد رضایی و علی آقایی مهمانان ویژه این مراسم بودند.