عطاران یا به قول دوستانش عطا که امسال با سه فیلم «مصادره»، «هزارپا» و «خانم یایا» به مجموع فروشی در حدود ۵۶٫۵ میلیارد در سینما دست یافت، رکورد خودش را هم شکست. با این حال این گیشه گرم هم با، اما و اگر‌هایی مواجه شد؛ تا جایی که فیلم نسبتا قابل دفاع «مصادره» به کمدی سخیفی همچون «هزارپا» منتهی شد و در نهایت با «خانم یایا»، مردم و منتقدان را همزمان کلافه و مایوس کرد.
با این حال او به نظر ضمن تماشای فروش گرم فیلم‌هایش، در سال جاری از حیث پذیرش پیشنهاد‌ها کمی محتاطانه عمل کرده است. او امسال فقط در دو فیلم «زیر نظر» (مجید صالحی) و «آزاد مثل هوا» (عبدالرضا کاهانی) بازی کرد که به نظر نمی‌رسد بتوان به آن‌ها انگ کمدی سخیف زد. به‌ویژه اگر به حرف کاهانی اعتماد کنیم که اخیرا گفته است: «فیلم «آزاد مثل هوا»، فیلم رضاعطاران است. او بیش از همیشه همراهم بود و به گمانم نتیجه زحماتش درخشان. پس از سه ماه همکاری مداوم، جدایی از او برایم سخت است. ما داستان عجیب و هیجان‌انگیزی را ساختیم که سال‌ها درباره‌اش فکر کرده بودیم».
مرد خوش خنده و دوست داشتنی سینما، امروز دیگر یک متخصص نقش‌های کمدی است که از دید تهیه‌کنندگان و کارگردانان، قابلیت نجات دادن بدترین فیلمنامه‌ها و نقش‌ها را دارد. شاید همین دیدگاه نسبت به او موجب شده تا خروجی برخی از کارهایش، ذهنیت سینمارو‌ها را نسبت به او مخدوش کند. عطاران را باید امروز سرحال‌ترین و تمام نشدنی‌ترین کمدین سینمای ایران دانست که چشم خیلی از پروژه‌ها به جذب اوست. پروژه‌هایی که متاسفانه با توجه به روند رو به نزول کمدی سازی در سینمای ایران، پتانسیل تبدیل او به یک بازیگر معمولی و کم اهمیت را دارند.
جشنواره بی عطاران، امسال هم گویی چیزی کم دارد!
