ابتدای مهرماه جاری بود که خبر استعفای مجتبی آقایی از دبیری جشنواره تجسمی فجر روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت.
آقایی که از دوره پنجم دبیری این رویداد هنری را بر عهده داشت، با تغییرات رخ داده در مدیریت مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ترجیح داد از دبیری یازدهمین جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی فجر استعفا دهد تا مدیرکل جدید، دبیر این رویداد را متناسب با سلیقه و روش کاری خود تعیین کند.
موضوعی که به نظر منطقی می‌آید. چرا که حکم دبیری توسط مدیر پیشین صادر شده بود و در صورت تحمیل به مدیر جدید، امکان به وجود آمدن اصطکاک میان او و دبیر تحمیلی وجود داشت. حتی در صورتی که هیچ اختلاف نظری هم میان مدیر و دبیر وجود نداشته باشد و مدیر به دبیر جشنواره اطمینان کند، به دلیل اینکه توسط خود او انتخاب نشده، همچنان امکان اختلاف سلیقه و روش محتمل است.
این موضوع را می‌توان به جشنواره فیلم فجر هم تعمیم داد. با توجه به اینکه محمدمهدی حیدریان به عنوان رئیس سازمان سینمایی، مشمول قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان شده است، به زودی جای خود را به فرد دیگری می‌دهد. با این حساب، داروغه‌زاده به عنوان دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، وضعیتی مشابه آقایی دبیر جشنواره تجسمی فجر پیدا می‌کند.
بنابراین شاید بهتر باشد او نیز از سمت دبیری جشنواره فیلم فجر استعفا کند تا نظر رئیس جدید سازمان در انتخاب دبیر جدید تأمین شود؛ هر چند ممکن است آقای رئیس به دلیل از دست دادن زمان و برای جلوگیری از عقب‌افتادن امور، مجدداً داروغه‌زاده را انتخاب کند. از این رو شاید حضور عاجل وی در برنامه زنده تلویزیونی و اعلام برنامه‌های فجر سی و هفتم نیز بی‌دلیل نبوده باشد.
وضعیت دیگری نیز در این باره متصور است؛ بدین صورت که داروغه‌زاده به عنوان یکی از گزینه‌های ریاست سازمان سینمایی به این سمت منصوب شود. بنابراین دیگر نمی‌تواند مسئولیت دبیری جشنواره را هم بر عهده داشته باشد و مجبور می‌شود شخص جدیدی را به عنوان جایگزین خود معرفی کند. هرچند داروغه‌زاده رقیب قدرتمندی مانند مهدی شفیعی را به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی ریاست سازمان سینمایی پیش رو دارد.
باید منتظر ماند و دید آیا دبیر جشنواره فیلم فجر تغییر می‌کند؟
