در سالروز ۹۰ سالگی سهراب سپهری، در موزه دی‌دی از ۹۰ اثر نقاشان، عکاسان و هنرمندان عرصه تجسمی درباره شاعر و نقاش بلندآوازه ایرانی رونمایی شد.
نمایشگاهی که در آن آثاری از على اکبر صادقى، منوچهر معتبر، محمد احصایى، غلامحسین نامى، حسین محجوبى، منوچهر نیازى، عین‌الدین صادق‌زاده، یعقوب امامه‌پیچ، مهرداد محبعلى، ایرج شافعى، کامبیز درم‌بخش، کریم امامی، بهرام دبیری، آیدین آغداشلو، احمد عالی، بزرگمهر حسین‌پور، حسن روح‌الامینی، محمدعلی سجادی، شادی قدیریان، سعید نقاشیان، کوشا موسوی و ... به چشم می‌خورد.
در این مراسم چهره‌هایی چون پرویز تناولی، گلی امامی، منوچهر نیازی، پوری بنایی، آریا عظیمی‌نژاد، خانواده سهراب سپهری و اعضای ستاد مرکزی و شورای علمی بزرگداشت سهراب سپهری حضور داشتند، هم‌چنین از تندیس مومی سپهری در سبک هایپررئال اثر حمید کنگرانی که در ابعاد واقعی او ساخته شده رونمایی و هم‌چنین مجموعه بزرگ «من سهراب سپهری» که شامل چندین مستند، آلبوم موسیقی و کتاب نیز هست معرفی شد.
در ابتدای این مراسم، سیدغلامرضا کاظمی‌دینان عضو ستاد مرکزی بزرگداشت سهراب سپهری که به نمایندگی از دیگر اعضای ستاد مرکزی یعنی علیرضا عزیزی و سیدضیاء هاشمی سخن می‌گفت، با تاکید بر این‌که این مراسم و کلیت این حرکت بدون یک ریال پول دولتی و حضور هیچ‌یک از دولتمردان صورت گرفته، گفت: «امروز برای بزرگداشت مردی جمع شده‌ایم که نمادی از مردم ایران بود و در قلب مردم زندگی کرد؛ و خود ما یادش را گرامی می‌داریم و خوشحالم که اعلام کنم هیچ دولتمردی در این سالن نیست.»
اظهارنظر پرویز تناولی درباره شباهت خودش و سهراب سپهری
پرویز تناولی دیگر سخنران مراسم از نسل طلایی فرهنگ و هنر ایران گفت. از خودش و سهراب سپهری که هر دو پی هیچ بوده‌اند. سهراب سال‌ها از هیچستان می‌گفته و تناولی هیچ را ترسیم کرده است.
پس از این سخنان، تندیس مومی سهراب سپهری اثر حمید کنگرانی با حضور خانواده سهراب و پوریا یگانه بدل سپهری و بازیگر نقش او در فیلمی که قرار بر ساخته‌شدنش درباره زندگی سهراب سپهری است رونمایی شد و جمیله فاطمی خواهرزاده سهراب گفت: «جالب است که ما پیر شده‌ایم اما دایی‌جان همان‌قدر جوان مانده است. مهدی قراچه‌داغی مترجم سرشناس ایرانی و خواهرزاده بزرگ سهراب نیز طی سخنانی از جایگاه سهراب در ادب و هنر ایران گفت.
در ادامه، نشست خبری پروژه «من سهراب سپهری» برگزار شد و اعضای هیات علمی ستاد شامل خسرو نقیبی (مدیر فرهنگی)، پیروز ارجمند (مدیر بخش موسیقی)، محمدعلی سجادی (مستندساز و نقاش) و سیدجواد یحیوی (سخن‌گوی ستاد بزرگداشت سهراب سپهری) به سوالات حاضران درباره جزئیات آن پاسخ دادند.
نگاهی به مجموعه بزرگ «من، سهراب سپهری»
نقیبی در ابتدای بخشی از مقدمه‌ای را که بر مجموعه نوشته برای حاضران خواند تا ابعاد پروژه روشن شود و در توضیح این پروژه گفت: «مجموعه «من، سهراب سپهری» به‌عنوان بزرگ‌ترین مجموعه فرهنگی این سال‌ها که حول یک چهره شکل گرفته، قرار است فارغ از آن مرز شاعر و نقاش، تصویرگر سهراب سپهری، چنان که بوده، باشد. در قالب یک شش‌وجهی؛ شامل یک فیلم سینمایی، کتاب‌هایی که زندگی و آثار او را در هر دو عرصه حرفه‌ای‌اش گرد آورده، چندین فیلم مستند که زندگی سپهری را بدون ممیزی پیش چشم مخاطبان می‌گذارد، قطعاتی از آوازه‌خوانان و آهنگ‌سازان نامی ایران با استفاده از اشعار سهراب، کتاب‌هایی صوتی با شکل خوانش درست اشعار او که در این سال‌ها کم به غلط خوانده نشده و در آخر، روایت هنرمندان معاصر ایرانی از سهراب سپهری در قالب تابلو، اثر هنری و ...، آن‌گونه که او را شناخته‌اند، یا از او تأثیر گرفته‌اند. مجموعه‌ای سترگ، حاصل سالیانی چند از زندگی دوست این سال‌ها، علیرضا عزیزی، که به چشم دیده‌ام برای به سرانجام رسیدن این مجموعه‌ی بزرگ، از جان مایه گذاشته است. در نودمین سالروز تولد سهراب سپهری، این مجموعه پیشکشی است به جامعه‌ی فرهنگی ایران، در قواره و اندازه‌ای که ما فکر می‌کنیم باید به بزرگان این آب و خاک بها داده شود.»
نقیبی در ادامه یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های این پروژه را معرفی کرد. مجموعه‌ای شامل ۳۰۰ گفت‌وگو با بزرگان فرهنگ، ادب و هنر ایران که در اقصی‌نقاط جهان انجام شده و آن‌ها که حتی یک روز را با سپهری گذرانده‌اند یا نکته و آرایی درباره سپهری داشته‌اند جلوی دوربین رفته‌اند و از سپهری گفته‌اند. این مجموعه در دو قالب مستند بلند تصویری (به کارگردانی نقیبی) و کتاب (به قلم لیلی کریمان) در دست آماده‌سازی‌ست و در سال جاری منتشر خواهند شد.
او ضمن معرفی دیگر مستندهای این مجموعه که برخی نسخه‌های تصویری کتاب‌های مجموعه و برخی مستندهایی مستقل هستند از محمدعلی سجادی به‌عنوان یکی از مستندسازان پروژه و البته نقاشانی که آثارش در جمع ۹۰ اثر رونمایی شده بود، خواست از ابعاد کار تصویر روی فردی همانند سپهری بگوید. محمدعلی سجادی گفت: «این یک کار سهل و ممتنع بود. سهل از آن رو که منابع بسیار برای تحقیق درباره زندگی سپهری وجود دارد اما ممتنع از آن جهت که نزدیک‌شدن به سپهری واقعی بسیار دشوار است؛ و شاید برخلاف گفته خودش که خواسته بود به سراغش اگر می‌رویم نرم و آهسته برویم تا مبادا ترک بردارد چینی نازک تنهایی‌اش، باید جسارت پیدا کرد و قدری به این چینی نازک ترک هم وارد کرد تا با ابعاد واقعی شخصیت سپهری آشنا شویم.»
پیروز ارجمند در بخش بعدی آلبوم‌های صوتی این مجموعه را معرفی کرد. آثاری از احمد پژمان، هوشنگ کامکار، آریا عظیمی‌نژاد، بهزاد عبدی و خود پیروز ارجمند با شعرخوانی امیر آقایی، مسعود رایگان، رویا تیموریان، ژرژ پطرسی و فرخ نعمتی و آوازهایی از محمد معتمدی، میلاد درخشانی، صبا کامکار، سهراب پاکزاد و ... . این مجموعه صوتی در قالب چندین آلبوم موسیقی به‌زودی در دسترس علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.
سیدجواد یحیوی پیام‌هایی را از سوی مهدی حسینی مدیر بخش تجسمی ستاد بزرگداشت و گردآورنده مجموعه ۹۰ اثر قرائت کرد که توضیحاتی درباره چه‌گونه‌گی جمع‌آوری ۹۰ اثر از هنرمندان پیشکسوت و جوان در کنار هم و تضارب آرا در این مجموعه داده بود؛ و هم‌چنین نوشته‌ای از لیلی کریمان مدیر بخش ادبی ستاد که از شکل‌گیری کتاب‌ها و مواجهه‌اش با سهراب در آن صحبت شد.
پایان‌بخش مراسم دعوت از علیرضا عزیزی گردآورنده و مدیر پروژه روی صحنه بود. عزیزی با بیان این‌که قرار نبود روی صحنه بیاید روی وجه غیردولتی‌بودن پروژه تاکید کرد و این‌که تمام ۹۰ اثر تجسمی گردآوری شده در این مجموعه به‌صورت اهدایی بود و هیچ هنرمندی ریالی پول برای حضور در این مجموعه نگرفته است. هم‌چنین تمام کسانی که در تمام بخش‌های تصویری، موسیقایی و ادبی این مجموعه فعالیت کرده‌اند بی‌چشم‌داشت مالی پروژه را به سرانجام رسانده‌اند و این شاید بزرگ‌ترین حرکت جمعی فرهنگی این سالیان برای یک چهره ملی بوده است.
مراسم بزرگداشت نودمین سالروز تولد سهراب سپهری شامگاه جمعه ۱۳ مهر در موزه بزرگ دی‌دی برگزار شد و تندیس مومی سپهری همراه با گالری ۹۰ اثر تا نیمه بهمن‌ماه در موزه دی‌دی واقع در ایزدشهر مازندران در دسترس علاقه‌مندان سپهری و فرهنگ ایران خواهد بود.
