آرش شفاعی فعال حوزه رسانه و دانشجوی دکترای علوم ارتباطات با مروری بر برنامه «خندوانه» درباره شوخی های سطحی و لودگی های کمدین ها بیان کرد: وقتی در صداوسیما نتوانید حرف جدی بزنید و اجازه نداشته باشید با مسایل مهمتری شوخی کنید باید سراغ مسایل سطحی و شوخی های فضای مجازی بروید تا به این ترتیب مخاطبتان را بخندانید.
وی با اشاره به معیارهایی که باید در شوخی های کمدین ها از جمله جوانان حاضر در «خندوانه» در نظر گرفته شود، اظهار کرد: مساله این است که تکلیف صداوسیما با خودش روشن نیست و معیاری ندارد مثلا ممکن است برنامه ای پخش شود که از ممیزی رد شده است و برنامه ای هم پخش شود که نظارت درستی در آن وجود ندارد.
این فعال رسانه ای اظهار کرد: هنوز مشخص نیست که آیا صداوسیما قرار است صدای مردم باشد، صدای بخشی از مردم باشد یا صدای جناح خاصی باشد. مشخص نیست که آیا سلیقه ها و نظرهای مختلف امکان حضور و بروز دارند و یا عده ای با سلایق خاصی دور هم جمع می شوند و برنامه می سازند. وقتی این معیارها، اهداف و مخاطب مشخص نباشد تهیه کننده ها از این فضای خاکستری و مبهم استفاده می کنند و اسپانسر مورد نظر خود را آورده تا سلیقه خود را اعمال کنند.
وی تصریح کرد: برنامه «خندوانه» جزو چند برنامه سرگرم کننده و پرمخاطب صداوسیماست و اگر هم نقدی به آن می شود از این حیث است که اشکالات در این برنامه بسیار جدی تر و پررنگ تر دیده می شود. حتی به دلیل همین پرمخاطب بودن، اگر اشتباهی از این برنامه دیده شود تاثیر بیشتری روی مخاطب می گذارد.
شفاعی اضافه کرد: اشتباه یک کمدین در شوخی ها می تواند اعتبار رسانه را بیش از پیش از بین ببرد و حتی می تواند به این شوخی ها و مضامین و مفاهیمی که به شوخی درمی آید، میدان دهد.
این دانشجوی دکترای علوم ارتباطات اظهار کرد: در اینجا یک سوال مطرح می شود که اگر شوخی های کمدین ها در «خنداننده شو» به مرز هشداردهنده می رسد پس سیستم نظارتی صداوسیما چه می کند؟ اما به نظر من این شوخی ها خیلی هم هشداردهنده نبوده است چراکه اگر شوخی مشکل دار باشد خود مردم آن را پس می زنند.
وی در واکنش به نبود یک اتاق فکر منسجم در برنامه «خندوانه» اظهار کرد: با توجه به اتاق فکرهایی که در تلویزیون وجود دارد و برنامه هایی که می سازند، همین که رامبد جوان یک تنه عمل می کند و بدون اتاق فکر چنین برنامه ای را پیش می برد قابل توجه است.
وی در پایان اشکالات این برنامه را به دلیل نبود ساختار زیربنایی مناسب در صداوسیما دانست و بیان کرد: برنامه «خندوانه» ملک شخصی رامبد جوان نیست بلکه تریبونی است که به یک آنتن ۸۰ میلیونی تعلق دارد بنابراین اگر مرزهای اخلاق در این برنامه جابجا شود کل اعتبار سازمان زیر سوال می رود و اتفاقات «خندوانه» معلول همان بلاتکلیفی صداوسیما در ساختارهای خود است.
