این شب‌ها سریال «پژمان» به کارگردانی سروش صحت و نویسندگی مهراب و پیمان قاسم خانی، به صورت دوبله از کانال آی فیلم انگلیسی در حال پخش است. در این مجموعه کمدی پرمخاطب، علاوه بر پژمان جمشیدی که نقش فوتبالیستی بدشانس را بازی می‌کند، ویدا جوان هم در نقش نامزد او به ایفای نقش می‌پردازد. جوان در این مجموعه هرچند در تمام قسمت‌ها بازی نمی‌کند، اما به خوبی از عهده این نقش برآمده و مخاطب با او همراه می‌شود. ویدا جوان دانش آموخته بازیگری تئاتر در کانون آموزش‌های حمید سمندریان است. این بازیگر بعد از پژمان در سریال‌های دیگری همچون ماه و پلنگ، روز‌های بهتر و سارق روح ظاهر شد. به بهانه بازپخش مجموعه پژمان با ویدا جوان گفت و گویی داشته ایم که در ادامه می‌خوانید؛
خانم جوان؛ فکر می‌کنید پخش سریال پژمان با دوبله انگلیسی چه تاثیری در کلیت اثر دارد؟
من هنوز این سریال را به صورت دوبله ندیده ام و نمی‌دانم بعد از دوبله مخاطب چه حسی خواهد داشت، اما یک نکته همیشه وجود دارد؛ و آن اینکه دوبله می‌تواند روی برخی از موارد تاثیرگذار باشد. مثلا در مورد برخی حس ها، آکسان گذاری‌های بازیگر و نوع صدای او در حین گفتن دیالوگ‌ها که شاید به طور مشخص دیالوگ خاصی را با صدا و لحن دیگری گفته باشد و هدف خاصی را از این کار دنبال کند، ممکن است بعد از دوبله شدن این اتفاق توسط دوبلور نادیده گرفته شود و یا احساس کند لزومی به این کار نیست. البته باعث خوشحالی است که به طور کلی دوبله در ایران کیفیت بالایی دارد و دوبلور‌های ما خیلی حرفه‌ای عمل می‌کنند و همیشه شاهد کار‌های باکیفیتی از آن‌ها بوده ایم و البته این اثر هم که در خارج از کشور دوبله شده حتما کیفیت مناسبی خواهد داشت. در هر حال دیدن یک اثر نمایشی با زبان اصلی چیز دیگری است و تاثیراتش هم قطعا متفاوت خواهد بود. در سریال پژمان بعضی از شوخی‌ها را به نوعی می‌توان بومی دانست یعنی مردم همزبان و هم فرهنگ ما می‌توانند این نوع شوخی را درک و با آن همذات پنداری کنند. به نظرم این سریال واقعا جذابیت ویژه‌ای دارد و قلم نویسنده‌ها و هوشمندی و توانایی کارگردان در کار به شدت دیده می‌شود. این حرف را به این دلیل که در سریال بازی کرده ام، نمی‌زنم و همیشه گفته ام که پژمان برایم بسیار دوست داشتنی است.
فکر می‌کنید برخورد مخاطب خارجی با آثار دوبله شده ایرانی چگونه خواهد بود و شبکه آی فیلم در معرفی فرهنگ ما از طریق نمایش سریال‌ها و آثار نمایشی به بیرون از مرز‌ها چه نقشی دارد؟
اینکه افراد خارج از ایران و کسانی که همزبان ما نیستند، سریال‌های ایرانی را ببینند قطعا برخی تصورات شان تغییر می‌کند و با جنبه‌هایی از فرهنگ ما که آگاهی ندارند، آشنا می‌شوند و چه بهتر که از طریق سریال‌ها و فیلم‌های قدرتمند ایرانی این اتفاق بیفتد که کیفیت خوبی در ذهن شان حک شود. آی فیلم در این راه می‌تواند واقعا نقش خوبی داشته باشد و کمک بزرگی کند. فکر می‌کنم نمی‌توان نقش آی فیلم و سایر شبکه‌های برون مرزی را نادیده گرفت. من معتقدم در دوبله اگر حس و آوایی که خود بازیگر به کار برده است، رعایت و حفظ شود و شکل گفتار دیالوگ تا جایی که امکان دارد به اصل نزدیک باشد، همه چیز سر جایش قرار خواهد گرفت و با دوبله شدن سریال آسیبی به آن نمی‌رسد و این اتفاق بسیار خوبی خواهد بود.
در آن زمان چگونه برای بازی در سریال پژمان معرفی شدید؟
آن روز‌ها من سریال «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی را بازی کرده بودم و عوامل پژمان مرا سر صحنه این سریال دیده بودند و به سروش صحت معرفی ام کردند. پس از اینکه به دفتر صحت دعوت شدم، بعد از کمی گفتگو، همان روز با من قرارداد بستند. ابتدا خیلی می‌ترسیدم و بازی کردن در یک سریال کمدی به نظرم سخت می‌آمد و نمی‌دانستم بپذیرم یا نه! حتی خاطرم هست با حسن فتحی مشورت کردم و گفتم که چنین پیشنهاد کاری دارم. در نهایت تصمیمم را گرفتم و برای بازی در این سریال کمدی قرارداد بستم. به سروش صحت می‌گفتم می‌ترسم که از پس بازی در یک سریال کمدی برنیایم، اما هم برادران قاسم خانی و هم سروش صحت از بازی ام راضی بودند و با اینکه سکانس‌های من در ابتدا خیلی کم بود، به مرور سکانس‌هایی برایم نوشته شد و نقشم را بیشتر کردند. امروز خیلی خوشحالم که در آن سریال بازی کردم هرچند ابتدا برایم ریسک بود، اما به این دلیل که گروه خیلی قوی و حرفه‌ای بود، می‌دانستم نتیجه کار خوب از آب درمی آید و همینطور هم شد.
بازخورد بینندگان چگونه بود و مخاطبان نسبت به حضور شما در یک کار کمدی چه نظری داشتند؟
پژمان دومین سریال تلویزیونی من است. نقشم در این مجموعه با زمانه که درام بود، فرق داشت و در آن سریال، دختر خانه‌ای بودم که خیلی ساده به نظر می‌رسید. بازخورد‌ها در آن زمان واقعا خیلی عجیب و متفاوت بود. به این دلیل که به هر حال نقش من خیلی زیاد نبود، فکر نمی‌کردم اینقدر دیده شود و بحث برانگیز باشد. مدتی همه فکر می‌کردند چیزی شبیه همان نقش هستم و هدف من هم همین بود و خیلی خوشحال بودم که این تصور ایجاد شده بود. بیننده واقعا باور کرده بود که نقش این ویژگی‌ها را دارد و حتی او را تحلیل می‌کرد و نظر می‌داد که کجای رفتار این دختر درست است و کجا غلط و اشتباه. در واقع من تا حدودی نقش منفی سریال بودم.
این روز‌ها کار تازه‌ای دارید و بیشتر در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنید؟
تا چند هفته پیش در تماشاخانه ایرانشهر نمایش «خاطرات هنرپیشه نقش دوم» نوشته بهرام بیضایی را اجرا داشتم. در حال حاضر هم مشغول تمرین نمایش «دو دلقک و نصفی» به کارگردانی جلال تهرانی هستم که احتمالا اوایل مردادماه در مکتب تهران روی صحنه خواهیم رفت.
