اغلب کسانی که شاهنامه را مرور کرده‌اند، وقتی نمایش «سی» را تماشا می‌کنند، نمی‌توانند آنرا در دسته‌بندی، نمایش موزیکال بگنجانند. می‌توان آنرا برداشتی آزاد تلقی کرد که هیچ ارتباطی به شاهنامه ندارد. در این نمایش نبرد رستم و سهراب به ساده‌انگارانه‌ترین وجهی به یک بازی موش و گربه شباهت پیدا کرده است و زال در پسانبرد این دو چه نقش مهمی دارد و رستم چگونه آلترناتیو اپوزیسون منشی برای پادشاه ایران بوده است؟ دراماتوژی بخشی نمایشی آن با بیست و سه اشکال عدیده اقتباسی دست و پنجه نرم می‌کند و کنسرت سی تنها محدود می‌شود به خواندن همایون شجریان. نغمه ثمینی نویسنده این نمایش با حداقل سواد تاریخی، اسطوره‌های شاهنامه‌را، ارباب حلقه‌وار و هری پاتری گونه ارائه می‌دهد و تجلی سواد ایشان منجر به خلق دون کورلئونه از اوباش «صابونپزخونه» به نام بزرگ آقا در سریال شهرزاد می‌شود. «سی» یک کنسرت جمع و جور است که رادان، پاکدل و دولتشاهی قِرهای شبه موزیکال خود را در آن به اجرا می‌گذارند و ایرانیان همچنان با نمایش موزیکال غریبه‌اند، حتی اگر اصل جنس و الیورتوئیست آنرا اجرا کنند.
اما نمایش موزیکال «سی» با حضور همایون شجریان، سهراب پورناظری، سحر دولتشاهی، بهرام رادان، مهدی پاکدل و... ۲۱در شهریور ۱۳۹۵، سی‌اُمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و با احتساب قیمت گران‌ترین و ارزان‌ترین بلیت و تعداد تماشاگران می‌توان گفت پروژه «سی» به فروشی ۱۱ میلیاردی دست پیدا کرد. این کنسرت در کاخ سعد آباد برگزار شد و بلیط این نمایش در بازار سیاه از مرز یک میلیون تومان گذشت.
اما چند درصد مردم تهران توانایی خرید این نمایش – کنسرت را با حداقل دویست و پنجاه هزار تومان تا مرز یک میلیون تومان را دارند؟ در واقع مخاطبان اصلی واجد شرایط، همان افرادی هستند که موفق شدند در شهریورماه گذشته این کنسرت را حین اجرایش تماشا کنند و نکته مهم این است که این نمایش اسپانسر بزرگی مثل شرکت سامسونگ داشت که با سرمایه‌گذاری این شرکت، «سی» روی صحنه رفت.
اما چندی قبل سیروان خسران اعلام کرد که به خاطر شرایط اقتصادی و در نظر گرفتن شرایط مردم، تمامی کنسرت‌هایش را لغو می‌کند و حال آنکه در پشت صحنه این اعلام نظر، خبری دهان به دهان می‌شد که کنسرت سیروان به دلایل عدم حمایت اسپانسرها لغو شده است.
پس از لغو کنسرت‌های خسروی، روابط عمومی «نمایش سی» که قصد اجرای مجدد در سعدآباد تهران را داشت اعلام کرد از اجرای مجدد این نمایش منصرف شده‌اند.
در خبر روابط عمومی «سی» آمده است: در این مرحله به سبب مساعد نبودن شرایط اجتماعی و خاص و ویژه بودن پروژه «سی» به پیشنهاد همایون شجریان در جلسه ای با حضور سهراب پورناظری، حسن معجونی، تهمورس پورناظری (مدیر پروژه) و محمدرضا حسین زاده (مدیر تولید) و در نهایت تمامی عوامل «سی» با مشورت و تصمیم جمعی، این پروژه به حالت انتظار در آمد تا در زمانی بهتر و در روزگاری مهربان‌تر، با دلی خوش‌تر و اذهانی سبک بال‌تر در روزگاری که مردمِ شریف این مرز و بوم غم‌ها و نگرانی‌های معیشتی کمتری نسبت به حال و آینده خود داشته باشند و زمین و زمان محکم‌تری زیر پایشان باشد به مرحله اجرا درآید.
اما پیگیری‌ها نشان می‌دهد که همراهی گروه سی با مردم، تصمیمی واقعی نیست و مشابه همان اتفاقی که برای سیروان خسروی افتاده، برای اجرا کنندگان سی در حال تکرار است. اجاره استیج سعادت آباد ۳۰۰ درصد افزایش یافته و قرار بود که این کنسرت در «رویال هال» تهران برگزار شود و شرکت سامسونگ از حمایت این نمایش در چنین مکانی امتناع کرد.
با این حساب هر خواننده‌ای که ادعا می‌کند، کنسرت‌ها و نمایش‌هایش را به خاطر مردم لغو می‌کند، دست به موج سواری سیاسی برای کسب محبوبیت می‌زند و منتش را بر سر مردم می‌گذارد، در حالیکه در پشت پرده با نوسانات قیمت ارز حامیان مالی و اسپانسرها، جاخالی داده‌اند و خوانندگان و برگزار کنندگان نمایشی همچون سی از این فرصت برای موج سواری و مردمی بودن استفاده می‌کنند.
