مراسم تشییع پیکر مرحوم صدرالدین شجره هنرمند پیشکسوت عرصه صدا و نمایش های رادیویی، با حضور جمع کثیری از هنرمندان و علاقه‌مندان به این هنر برگزار شد.
هنرمندان و مدیرانی چون حمیدرضا شاه آبادی (معاون صدای رسانه ملی)، محمدرضا قربانی (مدیر شبکه رادیویی نمایش)، بهزاد فراهانی، میرطاهر مظلومی، فریبا متخصص، کامیار محبی، جواد پیشگر، قاسم زارع، اصغر همت، اکبر زنجانپور، میکائیل شهرستانی، بیوک میرزایی و ... خود را به ساختمان قدیمی رادیو نمایش در میدان پانزده خرداد رسانده اند تا این بازیگر و کارگردان نمایش های رادیویی را به سمت خانه ابدی بدرقه کنند.
در ابتدا، میکائیل شهرستانی ضمن عرض تسلیت به خانواده این هنرمند فقید گفت: به گمانم در این مجالس حرف زدن از آلام ما کم نمی کند. گاهی اوقات باید سکوت کرد؛ با وجود اینکه افتخار داشتم سال‌های سال در کنار شجره به عنوان همکار و دوست حضور داشته باشم. او هیچ وقت بد کسی را نخواست و کسی را آزرده نکرد؛ اما خاطرش آزرده شد و توقعاتش برآورده نشد. توقعات یک هنرمند فقط مالی نیست. صدرالدین بخشی از نماد رادیوست و به جرات می‌توانم بگویم تکیه گاهی از رادیو حذف شد. این ساختمان ارگ را افرادی مانند شجره زنده نگه داشتند و فقط می‌توانم بگویم خداحافظ شجره.
سپس جواد پیشگر کارگردان رادیو نمایش، با ابراز تاسف از درگذشت صدرالدین شجره بیان کرد: رفتار شاعرانه صدرالدین برای من طی ۳۵ سال آشنایی، همواره درس آموز بوده است. من از سال ۱۳۶۴ با او آشنا شدم. او همیشه برای من معلم بود و از او می‌آموختم. همیشه در مباحث هنر و تئاتر بی نظیر بود و دانش او در حوزه صدا را به صورت علمی تا کنون ندیدم. به عقیده من برجسته‌ترین اخلاق او، اخلاق حرفه‌ای تواضع و فروتنی اش بود.
وی با اشاره به خاطره‌ای از این هنرمند فقید افزود: شجره رفت و من به خانواده محترمش و بدنه فرهنگ و هنر تسلیت عرض می‌کنم. در اردیبهشت ماه که در بیمارستان بود به عیادتش رفتم و بار‌ها از او خواستم ما را ترک نکند، اما او رفت.
اکبر زنجانپور هم در این مراسم گفت: مردم با هنرمندان ارتباط دارند؛ اما به نظرم هنرمند واقعی آن کسی است که تنهاست و در تنهایی زندگی کنند. سکوت برای هنرمند بسیار زیباست؛ تا لبریز شود و بتواند حرفش را بیان کند.
در پایان این مراسم؛ پیکر هنرمند فقید صدرالدین شجره به سمت بهشت زهرا (س) تشییع شد.
