گزارشگری ورزشی زنان، حالا چند روزی می‌شود که سوژه فضای مجازی شده و واکنش‌هایی را هم در پی داشته. ماجرایی که «مهناز افشار» را هم با عنوان فعال حقوق زنان، پشت خود می‌بیند و او در ویدیوی کوتاهی مقابل ورودی اصلی استادیوم آزادی، از خط شکنی زنان می‌گوید و «آزاده نامداری» هم در گفتگو با یکی از روزنامه ها، می‌گوید که با این کمپین می‌خواهند کاری را آغاز کنند که در خاورمیانه سابقه نداشته است. اما واقعیت ماجرا این است که حدود ۱۴ سال پیش، وقتی هنوز خبری از کمپین سازی و ویدیو پرکردن و صحبت کردن از خط شکنی نبود، گزارش یکی از مسابقه‌های لیگ برتر فوتبال ایران، در رادیو جوان به یک زن سپرده شد. حرف‌های «زهره سادات هاشمی» اولین گزارشگر زن مسابقات فوتبال در صدا و سیما را در ادامه بخوانید:
وقتی یک زن مجری-کارشناس ورزشی می‌شود
اوایل دهه ۸۰، برنامه‌ای داشتیم به نام «ایستگاه ورزش». برنامه‌ای بود که در گروه «جوان و ورزش» رادیو جوان طراحی کرده بودیم و مجری آن برنامه بودم. آن موقع آقایان «دیانی» و «کیانوش» کارشناس-مجریان ورزشی رادیو بودند که قرار بود در برنامه ما هم حاضر باشند. اما به فاصله یک ماه، هردوی این بزرگواران از رادیو جوان رفتند. همین اتفاق، سبب شد تا به اجبار، از مجری برنامه تبدیل به مجری-کارشناس شوم و به جای کارشناسان قبلی، خودم با مهمانان حضوری و تلفنی صحبت و چالش کنم. اتفاق‌های خوبی در این مدت افتاد. کار به جای رسیده بود که یک بار آقای «آشوری» که از مسوولان فدراسیون ورزش‌های رزمی بود، می‌گفت: در جلسه دبیران این فدراسیون، صحبت بر این بود که به خانم هاشمی رادیو جوان بگویید این قدر ما را اذیت و سوال پیچ نکند.
اتفاقا سال جام جهانی هم بود و در ویژه برنامه جام جهانی رادیو جوان هم اجرای برنامه را برعهده گرفتم. به شدت رویداد‌ها و مسایل ورزشی را دنبال می‌کردم و کار به جایی رسیده بود که در آن ویژه برنامه، با مرحوم دکتر «بهروزی» که به عنوان کارشناس در برنامه حضور داشتند، درباره ترکیب تیم‌ها و حتی سیستم ارنج تیم‌ها بحث می‌کردیم. حتی یادم هست ان سالها ترکیب ۲-۴-۴ خیلی روی بورس بود و مدت‌ها در این باره و ترکیب تیم‌ها با دکتر «بهروزی» بحث کارشناسی می‌کردیم. یک بار دکتر «بهروزی» به شوخی گفت: «ماشالله خانم هاشمی خودش سوال می‌کند و خودش جوابش را هم می‌دهد.»
روزی که گزارشگر فوتبال شدم
شهریور سال ۸۳ بود. دقیق ترش می‌شود عصرجمعه ۲۷ شهریور. ما برنامه «گردش در ورزش» را روی آنتن زنده رادیو جوان داشتیم و البته مجری پخش رادیو هم خودم بودم. همزمان با برنامه، مسابقه تیم‌های استقلال و صبا باتری هم در استادیوم آزادی در حال برگزاری بود و ما هم از روی مانیتور پخش، مسابقه را دنبال می‌کردیم. خوب به خاطر دارم که اولین سال حضور «صباباتری» در لیگ برتر بود و با کلی از بازیکنان جداشده از استقلال و با سرمربی گری آقای پرویز مظلومی، رو به روی استقلال آقای قلعه نویی ایستاده بودند. گزارشگر آن مسابقه هم «عادل فردوسی پور» بود. یادم هست بین دو نیمه، تهیه کننده برنامه که «خشایار رازقی بود» امد داخل استودیو و گفت: آرایش میز‌های داخل استودیو را تغییر دهند و میز اجرا درست مقابل مانیتور گذاشته شد. خیلی تعجب کرده بودم. هرچند تهیه کننده مان معمولا ساختار شکن بود و چنین رفتار‌هایی برایمان طبیعی بود. رفت بیرون استودیو و با دست اشاره کرد بنشینم و گوشی را بگذارم توی گوشم. دکمه ارتباط با استودیو را زد و گفت: «خانم هاشمی بشین و نیمه دوم بازی را گزارش کن.» ماتم برد. راستش ترسیده بودم. در عین حال هیجان زده هم بودم. نه اسامی بازیکنان را داشتم و نه سابقه گزارش زنده فوتبال را. اما تصمیم تهیه کننده را باید اجرا می‌کردم. عوامل برنامه اسامی دو تیم را در اختیارم گذاشتند و صدای گزارش فردوسی پور را هم فرستادند توی گوشی مجری. این طوری شد که خیلی اتفاقی و عجیب، یک نیمه آن بازی را به صورت زنده برای رادیو جوان گزارش کردم. بازی هم با نتیجه تساوی یک بر یک تمام شد.
شق القمر که نکرده بودم
کار عجیبی بود که یکباره به من محول شده بود و اولین تجربه گزارشگری یک زن در مسابقات زنده فوتبال بود. اما راستش اصلا دنبال بازخورد آن گزارش نرفتم. چون اصلا فکر نمی‌کردم که این اولین بودن، ممکن است چقدر حاشیه و بازتاب و واکنش داشته باشد. معتقد بودم وظیفه‌ای بوده که انجامش داده ام و اصلا اتفاق عجیبی نیفتاده بود. در واقع برای کسی که کار روزمره اش اجرای برنامه‌های ورزشی بوده و هرروز با کارشناس‌ها و مدیران ورزشی چالش و بحث داشته، شاید گزارش یک نیمه‌ای فوتبال توی ان خحال و هوا، جزو کار‌های عادی و روزمره بود. برای همین از آن روز و ان مسابقه نه فایلی دارم و نه دنبال واکنش‌ها بودم. آرشیو رادیو هم آن قدر اوضاع خرابی دارد که هیچ فایلی از برنامه‌های قدیمی، از جمله آن برنامه وجود ندارد.
گزارش فوتسال را بازسازی کردیم
شاید تنها بازخورد ملموس این ماجرا، گزارش مسابقه فوتسال بانوان بود که به من سپرده شد. اما در فضایی کاملا متفاوت. مدیران رادیو جوان برای جشنواره بین المللی رادیو سفارش یک گزارش مسابقه فوتسال با اجرای من را داده بودند. مسابقه را من ندیدم. اما برخی دوستان و همکاران از جمله آقای «امیرحسین بابازاده» جزییات آن مسابقه را برای من نوشتند و به صورت تولیدی، آن مسابقه را گزارش کردم. در واقع گزارش را بازی کردم و بازسازی ان مسابقه بود. ان هم تجربه دلچسبی بود و برایم خاطره شد.
بیشتر بخوانید :حاشیه جدید از آزاده نامداری/این بار در عرصه گزارشگری فوتبال!
ادامه ندادم، چون ...
جدایی از گروه جوان و ورزش به دلایلی، باعث شد دیگر برنامه ورزشی را اجرا نکنم و به گروه «جوان و جامعه» رادیو جوان رفتم و «روی خط جوونی» و برنامه را اجرا کردم.
پس از آن و در جریان رقابت‌های انتخاباتی ۸۸، برای اولین بار کاندیدا‌های ریاست جمهوری به رادیو آمدند و در چند شبکه رادیویی با آنان گفتگو کردیم. یادم هست آقای «محمدرضا شهیدی فر» مجری این برنامه‌ها در رادیو گفتگو بود. اگر اشتباه نکنم خانم «فاطمه آل عباس» این مسئولیت را در رادیو ایران به عهده داشت و اجرای این برنامه‌ها در رادیو جوان هم به عهده من بود.
یادم هست کاندیدا‌ها ۱۲ سئوال طراحی کرده بودند که طبق تاکید مدیران سازمان، سئوال‌ها باید حتما بدون هیچ کم و زیادی و به ترتیب پرسیده می‌شد. یادم هست در گفتگو با آقای «محسن رضایی» همان اول گفتم می‌خواهم سئوال‌ها را بدون ترتیب از شما بپرسم. آقای رضایی مکثی کرد و فکر می‌کنم شوکه شد. مشاور رسانه‌ای ایشان آقای «شهرام گیل آبادی» بود که مدیر پیشین رادیو جوان بود و از من شناخت داشت. به آقای رضایی اشاره کرد که مشکلی نیست و یادم هست که بدون هیچ مشکلی ساختار شکنی کردیم و برنامه هم بدون هیچ مشکلی تمام و پخش شد.
بعد از آن در گروه جوان و جامعه تجربه‌های بسیار خوبی تکرار کردیم و برنامه‌های چالشی بسیاری روی آنتن زنده رادیو بردیم که از خاطرات بسیار خوب من در رادیو بود.
شاید گزارشگر جام جهانی باشم
بعد از سالها، چند وقت پیش به پیشنهاد «حامد جوادزاده» که از سردبیران و تهیه کنندگان پیشین رادیو هست و خودش هم سابقه گزارش فوتبال زنده در رادیو جوان را داشت، بازی دو تیم «نانت» و «بوردو» در لاشامپیونه فرانسه را زنده در یکی از اپلیکیشن‌های پخش زنده گزارش کردیم.
اما جدای از آن، پیشنهادی هم از یک اپلیکیشن پخش زنده برای گزارش مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه داشته ام و فکر می‌کنم با صحبت‌هایی که داشته ایم به نتیجه برسد. ممکن است بازی افتتاحیه، بازی فینال و بازی‌های ایران در جام جهانی را به صورت زنده گزارش کنم. شاید هم تعداد این گزارش‌ها بیشتر شود. به هرحال تکرار تجربه گزارش زنانه فوتبال آن هم به صورت زنده، بعد از حدود ۱۴ سال قطعا شیرین و هیجان انگیز خواهد بود.
