این ویژهبرنامه که به انعکاس رویدادهای نمایشگاه کتاب میپردازد، با نام «یار مهربان» هر روز در دو نوبت به صورت زنده از مصلای تهران روی آنتن شبکه سه سیما رفت و هرچند در دو قسمت اول مجریهای جداگانه داشت اما بعد از این دو قسمت از چهره «فرزاد جمشیدی» در این برنامه رونمایی شد.
این موضوع از آنجا مورد توجه برخی از مخاطبان و حتی رسانهها قرار گرفت که جمشیدی، حواشیای داشت و حتی موضوعات مرتبط با او در دادگاهی مطرح شد، به همین دلیل برخی از مخاطبان در پی این بودند که چطور او دوباره وارد این چرخه شده است.
اجرای جمشیدی در این برنامه هم مانند گذشته بود، البته او هیچ اشارهای به غیبت طولانی خود در تلویزیون نداشت. با این حال این موضوع راه را به فضای مجازی کشاند و در صفحه اینستاگرام خود از این بازگشت ابراز خوشحالی کرد. او نوشته بود: «بعد از گذشت سالها و عبور از فراز و فرود آن دهلیزهای دلتنگی، نمایشگاه کتاب برای آمدن دوبارهام به تلویزیون پادرمیانی کرد.»
نقش یک مدیر در بازگشت آقای مجری
فرزاد جمشیدی را یحتمل با برنامههای حوزه معارف میشناسید. مجریای که در برنامه قبل از سحر در ماه مبارک رمضان حاضر میشد و حال و هوایی برای مخاطبان ایجاد میکرد. درست به همین دلیل بود که وقتی او با آن حواشی خاص مواجه شد، همه دهانها باز ماند بهویژه وقتی که موضوع آنقدر جدی شده بود که کار به دادگاه کشید. حالا که او بازگشته، برخی دخالت مدیر یا مدیران یا دستکم پادرمیانی آنها را برای بازگشت جمشیدی موثر میدانند. رسانهها علی فروغی مدیر جوان شبکه سه که حدود یکماه پیش منصوب شده را در این امر دخیل میدانند. تحلیل این رسانهها این بوده که فروغی رئیس سابق بسیج صداوسیما بوده و سابقه او با سابقه جمشیدی بهعنوان مجری برنامههای معارفی همخوانی دارد. به همین دلیل برخی گفتهاند که این برنامه آغازی است بر کار دوباره و مستمر فرزاد جمشیدی در تلویزیون که احتمالا در شبکه سه تمرکز خواهد داشت.
جمشیدی خودش پیشتر درباره ممنوعالتصویریاش گفته بود: من به هیچ عنوان در سازمان صداوسیما ممنوعالتصویر نبودم؛ بلکه خطاب به سازمان نامه نوشتم و دلخور بودم. از سال گذشته زمزمههایی مبنی بر درخواست سازمان صداوسیما برای حضور دوبارهام در تلویزیون به گوش میرسید؛ اما رسما در نوروز ٩٦ از من دعوت به همکاری شد ولی آقای علیعسکری تشخیص دادند که من در برنامههایی که مردم بیشتر میشناسندم، حضور پیدا کنم. من دلخور بودم از کارهایی که در سازمان صداوسیما صورت گرفته، بهخصوص از برخی مدیران میانی سازمان که درحال حاضر بسیاری از آنها در رسانه ملی نیستند. آن حمایتی که باید در آن سالها از بنده نشد.