پائولو کوئلیو در بیست و چهارم اوت سال 1947 در ریودوژانیرو برزیل در یک خانواده متوسط رو به بالا به دنیا آمد. پدرش مهندس بود و والدین پائولو می‌خواستند او نیز راهی مشابه را برای زندگی خویش انتخاب کند. اما روح جستجوگر پائولو تشنه شناسایی چیزهای تازه بود، در نتیجه در نوجوانی تصمیم می‌گیرد، نویسنده شود.
کوئلیو پس از اینکه خواسته خود را با خانواده مطرح می‌کند، والدینش او را در سن شانزده سالگی در یک بیمارستان روانی بستری می‌کنند، چون نویسنده شدن به نظر آن‌ها یک کار غیرمنطقی بود. کوئلیو تجربیات این دوران سخت را بعدها در کتاب «ورونیکا تصمیم می‌گیرد، بمیرد» منتقل کرد. البته خود کوئلیو در اتوبیوگرافی خویش درباره این برخورد شدید پدر و مادرش می‌گوید: «آن‌ها نمی‌خواستند به من صدمه بزنند، اما نمی‌دانستند چه کار باید بکنند...»
کوئلیو سرانجام تسلیم خواسته پدر و مادرش می‌شود و در مدرسه حقوق ثبت‌نام می‌کند، اما بعد از یک سال، تحصیلش را نیمه‌کاره رها می‌کند و شروع به جهانگردی و کشف چیزهای نو می‌کند. در دهه شصت که تب هیپی‌گری داغ بود، کوئلیو مدتی به شکل یک هیپی زندگی کرد و حتی در آن دوران از مواد مخدر نیز استفاده می‌کرد.
کوئلیو پس از سفرهای بسیار، در دهه هفتاد به برزیل بازگشت و به نوشتن ترانه و داستان‌های کوتاه مشغول شد، او ترانه‌سرایی موفق بود، اما اشعارش از طرف دولت نظامی برزیل چندان مطلوب به نظر نمی‌رسید و کوئلیو به همین دلیل مدتی به زندان می‌افتد. در سال 1982 کوئلیو اولین کتابش «جهنم» را نگاشت، که نه از طرف منتقدان و نه مردم عادی مورد استقبال قرار نگرفت و یک شکست کامل بود.
در سال 1987 کوئلیو پس از بازگشت از یک سفر زیارتی از اسپانیا، کتاب «خاطرات یک مغ» را نگاشت و سال بعد کتاب معروفش «کیمیاگر» را که در همان سال انتشارش، پرفروش‌ترین کتاب سال برزیل شد. این کتاب جزو ده کتاب پرفروش تاریخ ادبیات قرار دارد و شصت و پنج میلیون نسخه از آن در سراسر جهان فروخته شده است. کوئلیو در جایی گفته است: «هر کتابی که نوشتم تلاش برای درک بهتر خودم بوده است.»
کوئلیو بعد از انتشار کیمیاگر به‌طور متوسط هر دو سال یک کتاب نوشت و تاکنون آثار او به هفتاد و یک زبان زنده دنیا ترجمه شده است، همچنین کوئلیو برخلاف بسیاری از نویسندگان هم‌عصرش، از نوشتن در فضاهای مجازی استقبال می‌کند و در وبلاگ شخصی‌اش هر سه هفته یک‌بار مطلبی تازه قرار می‌دهد.
پائولو کوئلیو شخصیتی انسان‌دوست و مذهبی دارد و برای بهتر شدن وضعیت زندگی کودکان و افراد مسن فعالیت‌های خیرخواهانه بسیاری انجام داده است. کوئلیو همچنین در سال 1379 به ایران سفر و از شهرهای تهران و شیراز بازدید کرد.
"مریم داوری"
