میکائیل دیانی فعال رسانه ای درباره برنامه «هفت» و اجرای رشیدپور در این برنامه یادداشتی نوشته است.
در متن این یادداشت می خوانید:
«از قدیم گفته اند که «کار را باید به کاردان سپرد!» این ضرب المثل البته برگرفته از یک اصل مدیریتی است که استفاده بهینه از منابع و بهره وری حداکثری در تخصصی شدن کارها و عوامل حاصل می شود.
این مقدمه کوتاه شرح ورودی است بر آنچه که بر برنامه «هفت» رفته است و حالا دارد نتایج خود را نشان می دهد. پس از سه دوره «هفت» با مجری گری فریدون جیرانی، محمود گبرلو و بهروز افخمی از آذرماه امسال بحث مجری - کارشناس این برنامه در رسانه ها موضوعیت پیدا کرد اما به یکباره گزینه هایی روی میز قرار گرفت که همه را متعجب کرد.
مهران مدیری و رضا رشیدپور که اولی تناسبش با سینما حداقلی و دومی به صفر میل می کرد. این نوع از انتخاب مشخص کرده بود مدیران شبکه سه صرفا برای ایام جشنواره یک شومن می‌خواهند تا یک بحث کارشناسی و خوب سینمایی آن هم برای یک برنامه چند ساله سینمایی به نام «هفت»!
«هفت» البته خود در یک نوار سینوسی در فراز و فرود قرار داشت و حالا همه انتظار داشتند برای جشنواره سی و ششم یک مجری - کارشناس متخصص اداره برنامه را در اختیار بگیرد که هیچ کدام از گزینه های مطرح را نمی توانستیم متخصص سینما بدانیم.
مهران مدیری انتخاب درستی کرد که مجری گری «هفت» را نپذیرفت اما اعتماد به نفس همیشگی و البته بعضا نادرست رشیدپور باعث شد او از روز نخست جشنواره روی صندلی بنشیند.
عدم ورود تخصصی به مباحث فیلم از جمله نور، صدا و تصویر، میزانسن، دکوپاژ و ... برای مجری ای که شناختی به این مسایل ندارد از روز نخست این برنامه مشخص بود و همین مساله است که مجری را به سمت داستان فیلم می برد که شاید ساده ترین ورود او باشد؛ اتفاقی که اساسا یکی از غیره حرفه ای ترین رفتارها با آثار سینمایی آن هم پیش از گیشه است که باعث می شود اتفاقا همه سرمایه گذاری های تهیه کننده و کارگردان با لو رفتن داستان از دست برود.
یک نمونه از این اشتباهات رفتار شب گذشته رشیدپور با فیلم «لاتاری» بود. مجری که فوت و فن نقد فیلم سینمایی بدون لو دادن قصه را ندارد تمام داستان فیلم را روی آنتن زنده برنامه تعریف کرد و حالا می توان گفت دیگر شاید برای مخاطبان چندان جذابیتی نداشته باشد که «لاتاری» را تماشا کنند چنانکه یکی از مهمترین اشتیاق سینما رفتن، کنجکاوی کشف قصه از ابتدا تا انتهای فیلم است. جالب آنجا است که «هفت» در حالی فیلم «لاتاری» مهدویان را به تمسخر گرفت که این فیلم تاکنون بیشترین سانس فوق العاده را داشته است و نظر بعضی از منتقدان را هم جلب کرده است.
وجود مجری کارنابلد باعث شده تم برنامه بیشتر شبیه برنامه های اجتماعی نیمروزی باشد تا یک برنامه تخصصی سینمایی که این مساله حتی در بحث کارشناسی منتقدان نیز ترمیم نمی شود؛ بخشی که برخلاف همه ادوار «هفت» که جزو آیتم های اصلی بود مشخصا در حاشیه برنامه قرار دارد و ۲ کارشناس ناآشنا آن را اجرا می کنند. امتیاز نیم به فیلم مهدویان البته از شگفتی های داوری منتقدان این برنامه بوده است.
آنچه که از روز نخست این برنامه توسط فریدون جیرانی گفته شده بود و بعدها توسط افخمی هم دنبال شد «مردمی بودن و مردمی کردن سینما» و تلاش برنامه برای نزدیکی مردم و سینما بود اما مشخصا این چند قسمت «هفت» بیش از آن که مردمی باشد از فضای جشنواره اطلاعات و تحلیل های غلط را به مردم می دهد.»
