فیلم سینمایی «امپراطور جهنم» به کارگردانی پرویز شیخ طادی سرانجام در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. فیلمی استراتژیک با موضوعی ملتهب که رِخوت سینمای حال حاضر ایران تولید آن را به اکنون رسانده است وگرنه خیلی پیشتر از اینها می بایست شاهد تولید و نمایش آثاری از این قبیل می بودیم.
شیخ طادی که پیش از این با ساخت فیلم «شکارچی شنبه» درک خود از ایدئولوژی مفهومی سینمای ملی و هژمونی حاصل از آن را نشان داده بود با «امپراطور جهنم» سینمای سَرخوش این روزهای کشور را متوجه وقایع پیرامون کرد.
«امپراطور جهنم» با بازی هنرمندانه علی نصیریان ورودی جسورانه به ریشه تحرکات جریان تکفیری به رهبری و سرکردگی آل سعود دارد. «امپراطور جهنم» از جمله فیلم هایی است که در آن موضوع و محتوا بیش از ساختار به چشم می آید و آن را تحت تاثیر قرار می دهد. موضوع و محتوایی که بی شک برخی اهالی سینما را که سینما را به ماهُوَ سینما می خواهند و دانش و درکی از اهمیت و ضرورت استراتژی در سینمای امروز ندارند نگران و ملتهب می کند.
بزرگترین رویداد سیاسی یک و شاید چند دهه ی اخیر و در پی آن فجیع ترین جنایات در جهان و منطقه رخ می دهد. با هدف رسیدن به خاک ایران تلاش برای ایجاد دولت اسلامی عراق و شام در دستور کار قرار می گیرد. سایه ی تهدید کمتر از دوران جنگ تحمیلی نیست و هر روز بیشتر می شود. هزاران رزمنده و جوان ایرانی در پی دفاع، غریبانه و در غربت به شهادت می رسند و ...، سینمای منفعل ما اما همچنان در خوابی خوش آرمیده است !!! حال اینکه بخش عمده ای از صنعت سینمای امروز جهان همسو با استراتژی کشورها و در پی پیشبرد اهداف و سیاست های کلان آن حرکت می کند.
نقش و تاثیر هالیوود در سیاست های خارجی آمریکا به قدری روشن و پیداست است که اخیراً «تد جانسون» سردبیر نشریه سینمایی «ورایتی Variety» در گزارشی که شبکه بی.بی.سی به این موضوع پرداخته می گوید: «هر هفته شاهد حضور سیاستمداران و رؤسای سازمان‌هایی هستیم که به هالیوود می‌آیند و خواستار ملاقات با فیلم‌سازان ما می‌شوند تا پیام خود را از طریق فیلم‌های هالیوودی آنگونه که می خواهند به مخاطبان منتقل کنند!!»
«امپراطور جهنم» در بُعد ساختار نیز اثری قابل دفاع است و از این حیث در میان آثار حاضر در جشنواره از جایگاه قابل قبولی برخوردار است. حجم بالای جلوه های ویژه کامپیوتری، ویژوال افکت و اسپشال افکت با ظرافتی بالا که به بافت تصویر و باورپذیری مخاطب لطمه ای نمی زند در نوع خود و در میان تولیدات سینمای ایران بی بدیل است. شیخ طادی به خوبی از پس کارگردانی فیلم برآمده و در این میان جایگاه مقبول صحنه های اکشن فیلم خودنمایی می کند.
البته که «امپراطور جهنم» نیز مانند هر اثر سینمایی دیگر از نقاط ضعف برخوردار است که بی شک سازندگان و بویژه کارگردان کهنه کار فیلم بر آن واقفند اما محتوای جسورانه، جرأت و جسارت کارگردان در استفاده از بالاترین درصد جلوه های ویژه کامپیوتری و نگه داشتن و همراه کردن مخاطب با فیلم، اثری ماندگار را به وجود آورده است که می تواند مانیفست سینمای استراتژیک ایران باشد و راهگشایی برای فیلمسازانی که در پی تکمیل «امپراطور جهنم» دغدغه ی این جریان و سینمای ملی کشور را دارند.
