سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، کم کم به نیمه راه می‌رسد و حالا می‌توان گفت، 50 درصد از آثار نمایشی در بخش های صحنه‌ای و خیابانی به اجرا درآمده اند.
آثاری که حضورشان در بخش‌های بین الملل و یا داخلی خالی از حواشی نبوده و نمایش‌هایی چون «روز عقیم»، «آبی مایل به صورتی»، «پسران تاریخ» و «تنهایی پر هیاهو»؛ حرف و حدیث‌ها را در جشنواره تئاتر فجر بیشتر کرده است.
به گفته شورای نظارت و ارزشیابی نمایش های سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، اجرای نمایش «روز عقیم» با توجه به بازبینی مجدد و اصلاحیات صورت نگرفته، در جشنواره متوقف شد؛ اما باید پرسید چرا اجرای «تنهایی پرهیاهو» اثر راه یافته از کشور فرانسه با بازی «رقصنده بیابان» در بخش بین الملل و یا «پسران تاریخ» و «آبی مایل به صورتی» چنین سرنوشتی را پیدا نکردند؟ نمایش‌هایی که هرکدامشان با پرداختن به مسائل جنسی سعی در جذب مخاطب دارند و به گفته خودشان درد جامعه را بیان می‌کنند.
اجرای نمایش «تنهایی پرهیاهو» با بازی بازیگر فیلم «رقصنده بیابان» دراولین روزهای سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر و حضور یکی از فتنه گران سال 88، ما را بیش از پیش به این سوال نزدیک می کند که «زیر پوست تئاتر ایران چه می گذرد؟»
آنچه در پنجمین شب از اجراهای جشنواره تئاتر فجر سپری شد
به هر حال در پنجمین روز از جشنواره تئاتر فجر، «روز عقیم» متوقف شد و صدای هنجارشکنی اجرای «تنهایی پرهیاهو» به شورای نمایش رسید. همچنین در سالن ناظرزاده کاری از بلژیک با نگاهی تاریخی و البته سیاسی به روی صحنه رفت.
«دهن گنده» به کارگردانی و نویسندگی والنتاین دایننس، با مروری بر سخنرانی دیکتاتورهای بزرگ جهان و تاثیر صحبت هایشان در تاریخ هر ملت به اجرا درآمد. یکی از نکات قابل توجه در این نمایش استعمارگری جامعه سیاه آمریکا بود. چرا که بعد از هر پلاتو، بحث خودکامگی های آمریکا و نگاه جنگ طلبانه این کشورنسبت به اروپا، آسیا و آفریقا به میان می آمد.
ریتم کِشدار و نبود روزنه روشنی در اجرای «دهن گنده»، کم کم صندلی ردیف های انتهایی را در میانه نمایش خالی کرد. البته نباید از زیرنویس های فارسی چشم پوشید، ترجمه هایی که گاهی بود و ناگهان ناپدید می شد و تماشاگران مجبور بودند یا فقط چشم به صحنه داشته باشند و یا تنها به ترجمه های فارسی نگاه کنند.
نمایش «دهن گنده» برخلاف آن چیزی که در ابتدای نمایش توسط مسئول اجرایی سالن ناظرزاده بیان شد، نگاهی سیاسی به نفوذ قدرت آمریکا در دیگر کشورهای منطقه و استعمارگری های آن داشت.
