اسماعیل عفیفه تهیه‌کننده سریال‌های تلویزیونی در گفت‌وگو با ستاد خبری چهارمین جشنواره تلویزیونی جام جم با بیان اینکه یکی از راه‌های جذب مخاطب برای تلویزیون ساخت سریال‌های نمایشی است، گفت: مردم با دیدن سریال‌ها به دیدن سایر برنامه‌ها عادت می‌کنند و بدون تردید سریال‌ها بهانه‌ای برای نگه داشتن مخاطب است که تاثیر زیادی بر جذب و حفظ مخاطب دارد. اگر بگویم سریال سازی برای تلویزیون اهمیت زیادی دارد، شاید جمله‌ای کلیشه‌ای باشد اما مهم است.
تهیه کننده سریال‌هایی چون «میوه ممنوعه» و «پس از باران» عنوان کرد: مخاطب امروز در مقایسه با مخاطب گذشته تغییر کرده است، بنابراین مجموعه‌های نمایشی نیازمند بازنگری در سوژه‌های انتخابی هستند.
عفیفه افزود: یکی از مشکلات در تولید سریال‌ها رفتن سراغ یکسری سوژه‌های تکراری است. به نظرم مگر در مورد موضوعات خاصی که ممکن است تاثیر نامطلوب داشته باشد، سوژه‌ها را باید آزاد گذاشت. برنامه سازها باید در دایره وسیعی جای حرکت داشته باشند و قصه‌های جدید طراحی کنند.
این تهیه کننده با اشاره به شکل‌گیری رسانه‌های نوین گفت: در دوره‌های گذشته رسانه‌های فراگیر امروز وجود نداشت و تلویزیون تنها رسانه قابل دسترس بود که همه امکان رجوع به این رسانه را داشتند. اما اینکه در حال حاضر بتوانیم برگردیم به دوره‌های قبل و با همان شرایط کار کنیم اساسا امکان پذیر نیست.
وی ادامه داد: الان باید این تصور را کنار گذاشت و به فکر شیوه‌های تازه‌تری بود. باید فضایی ایجاد کرد تا در رقابت با سایر رسانه‌ها امکان موفقیت و جذب مخاطب باشد.
اسماعیل عفیفه تهیه کننده سریال پر مخاطب «در مسیر زاینده رود» با اشاره به سریال‌هایی که در چند فصل تولید می‌شود گفت: اینکه یک سریال تلویزیونی در چند بخش تولید شود چندان مهم نیست و به تنهایی در میزان مخاطب تأثیر ندارد. اما یکی از راه‌های همراه کردن مخاطب می‌تواند تولید سریال‌های طولانی مدتی باشد که در چند فصل تولید می‌شوند.
وی ادامه داد: البته اگر سریالی را برای 300 قسمت طراحی کنیم و بخواهیم در فاصله زمانی پنج ساله آن را بسازیم، فایده‌ای ندارد.
این تهیه کننده با بیان اینکه هدف گذاری در جریان برگزاری یک جشنواره مهمترین اصل است عنوان کرد: جشنواره‌ها طبق موضوع و ماهیت‌شان تعریف متفاوتی دارند. هر جشنواره‌ای اهدافی دارد که برای رسیدن به آن‌‌ها تلاش می‌کند.
وی افزود: در دوره‌های قبل گاهی اوقات متوجه نمی‌شدیم بعضی سریال‌ها برای چه جایزه گرفتند و یا فلان سریال چرا جایزه‌ای دریافت نکرده است. اگر اهداف از پیش تعیین شده مبهم و نامشخص باشد معمولا جشنواره تبدیل به گردهمایی می‌شود. البته از این جهت که برنامه سازان تلویزیون دور هم جمع می‌شوند و تبادل نظر می‌کنند در جای خودش اتفاق خوبی است.
اسماعیل عفیفه در پایان با تاکید بر اینکه برای برگزاری یک جشنواره خوب باید در چرایی و اهداف آن فکر کرد گفت: بعد از روشن شدن چارچوب مشخص جشنواره لازم است شرایط حضور در آن به برنامه سازان ابلاغ شود؛ به گونه‌ای که اگر سال بعد برنامه سازی خواست جایزه ببرد بگوید من با شرایط جشنواره برنامه می‌سازم تا جایزه را ببرم؛ بنابراین رقابت جدی‌تری به وجود می‌آید.
