سیمون سیمونیان مدیر دبیرخانه جشنواره فیلم فجر از منع قانونی بازبینی مجدد فیلمهای بازبینی شده در هیأت انتخاب جشنوارههای قبلی فجر خبر داده و گفته درباره موارد خاص دبیر جشنواره میتواند از اختیاراتش برای حضور چنین فیلمهایی استفاده کند.
امسال سه فیلم «امپراطور جهنم» پرویز شیخطادی، «شعله ور» حمید نعمتالله و «آشغالهای دوست داشتنی» محسن امیریوسفی از چنین وضعیتی برخوردارند.
از سوی دیگر، نگاه یکسان به دو فیلم «امپراطور جهنم» (که نبرد فرهنگی با سعودیهاست) و «آشغالهای دوست داشتنی» (که در حمایت از فتنه 88 است) بیانصافی نسبت به مخاطبان و حتی دهنکجی به آرمانهای انقلاب اسلامی است.
این در حالی است که برخی رسانهها با وارد کردن فشار به دبیر جشنواره فیلم فجر، میخواهند او را در این تنگنا قرار دهند که یا باید هر سه فیلم را انتخاب کند، یا هیچیک را! و با این کار عملاً از او سلب اختیار کنند.
اما نکته حایز اهمیت این است که فیلم «امپراطور جهنم» فلسفه ایجاد گروهکهای تروریستی تکفیری را روایت میکند که یکی از مسایل مهم امروز منطقه و جهان است. این فیلم روابط سعودیها با رژیم اسراییل را به درستی و بدون لفافه به نمایش میگذارد و قطعاً انتخاب آن از سوی دبیر جشنواره، پاسخ به نیاز امروز جامعه فرهنگی است.
امپراطور جهنم سال گذشته در رسانههای عربی بازخوردهای بسیاری داشت و روزنامهها و خبرگزاریهای متعدد به ساخت آن واکنش نشان دادند که از جمله میتوان به العربیه، وطن، الیوم،پایگاه خبری عربی 21، اخبار 24 (خبرگزاری سعودی)، کل اخبارک و... اشاره کرد.
به عنوان نمونه، روزنامه «البناء» درباره امپراطور جهنم نوشت: پس از گذشت 5 سال از اکران فیلم «پادشاه شنها» به کارگردانی اسماعیل نجدت انزور، این روزها اخباری از برنامه ایران برای تولید فیلمی در راستای نقد آل سعود، رسوایی داعش و نمادهای تکفیری منتشر شده است. در این فیلم همچنین به رویدادهایی که به صورت مخفیانه در خاورمیانه، اروپا و آمریکا در جریان است، پرداخته میشود.
* پاسخ دندانشکن «امپراطور جهنم» به انیمیشن سعودیها
از سوی دیگر، سعودیها به تازگی انیمیشنی درباره ایران ساختهاند و در آن، نبرد «تمام عیار» با جمهوری اسلامی ایران از نگاه سعودی به تصویر کشیدهاند و طی آن عربستان همه زیر ساختهای ایران را به فرماندهی مستقیم محمد بن سلمان از بین میبرد و ظرف مدت کوتاهی وارد تهران میشود!
بنابراین، اکنون که فرصت واکنش هست، باید استراتژی فرهنگی ما در مقابل جنگ فرهنگی که عربستان آغازگر آن است، از انفعال و محافظهکاری به بصیرت و شجاعت تغییر کند. ضمن اینکه شنیده میشود حدود یک ساعت از فیلم در راستای تلطیف فضاها حذف شده است، اما همچنان نگاه فیلمساز به چگونگی شکلگیری داعش در اثر دیده میشود.
اما نکته حایز اهمیت این است که حتی اگر «امپراطور جهنم» به لحاظ ساختار مانند «شکارچی شنبه» باشد و در رتبهبندی کیفی، این فیلم را متوسط بدانیم، آیا باز هم دلیلی برای غیبتش در بزرگترین رویداد سینمایی کشور داریم؟
اگر قرار است برای سینمای انقلاب مهندسی فرهنگی داشته باشیم، باید سراغ آثاری برویم که بتوان این آثار را جزء آثار استراتژیک فرهنگی دانست. جشنواره فیلم فجر اگر قرار است اهداف انقلاب را به نمایش بگذارد، بیش از پیش باید به سراغ آثاری از این دست برود.
باید دید این اثر استراتژیک در جشنواره سی و ششم فیلم فجر جای میگیرد یا همچنان با درهای بسته مواجه میشود؟!