بازیگر سریال «شهریار» گفت: دلیل ماندگاری این سریال را باید در رسیدن آن به یک خوانش صحیح از روایت زندگی شاعر شهیر معاصر جست.
اردشیر رستمی که تا پیش از «شهریار»، تجربه ای در حوزه بازیگری نداشته است، روند ورود خود به این سریال را اینگونه توصیف کرد: من همان زمان هم بازیگر نبودم و البته هنوز هم نیستم. حبیب رضایی با من تماس گرفت و این پیشنهاد را داد. دوست نداشتم وارد حیطه بازیگری شوم چون سینما و تلویزیون برای من جذابیت کارگردانی دارد و از منظر بازیگری برایم جذابیتی ندارد. هشت ماه با خودم کلنجار رفتم، جواب منفی دادم اما در نهایت پذیرفتم. حالا که فکر می‌کنم اتفاق بدی نبود و تصمیم اشتباهی نگرفتم.
رستمی که پس از دو سال جست و جوی گروه تولید برای یافتن بازیگر نقش اصلی، به سریال «شهریار» پیوست، علت انتخابش برای ایفای این نقش را تسلط به زبان آذری و انس با شعر و ادبیات در کنار شباهت هایی به لحاظ چهره عنوان کرده و افزود: باید دینی را به ادبیات ادا می‌کردم و آن اتفاق این گونه رخ داد. حضور در قالب شهریار و بازی در این نقش از این منظر برایم خوشایند بود و از طرفی نشاط و حزن و زیبایی را به جامعه انتقال می‌دادیم.
وی افزود: بازی در این تقش در عین حال سخت هم بود، از این بابت که چهل پنجاه سال از زندگی فردی را من باید در یکی دو ماه بازی می‌کردم؛ آن هم من که از بازیگری شناختی نداشتم و بازیگر نبودم. خیلی فشرده بود و خیلی سخت. یک روز من ساعت‌ها گریه کردم. کمال تبریزی گفت چرا گریه می کنی؟ گفتم چون شما من را به خودم تبعید کردید و من باید زندگی یک فرد دیگر را به این سرعت سپری کنم. برایم سخت بود اما نتیجه لذت بخشی داشت.
بازیگر نقش استاد شهریار درباره بازخوردهای این سریال نیز توضیح داد: ما به همراه گروه ساخت این کار به تبریز رفتیم تا در مورد زندگی استاد شهریار بیشتر تحقیق کنیم. کار به جایی رسیده بود که همه با هر عنوانی از فروشنده تا کاسب دوره گرد ناراحت بودند که چرا از من تحقیق نکرده‌اید؟ چرا نظر من را نپرسیده‌اید؟ و این قطعا شدنی نیست. هر چند می‌دانم این واکنش‌ها به دلیل ارادت قلبی مردم تبریز به استاد شهریار است اما کار ما هم سخت شده بود.
رستمی درباره دلیل خاطره انگیز شدن سریال گفت: در اغلب کارهای قبلی درباره شهریار، روایت ساخته شده از زندگی شهریار فاصله بسیار داشته و به جریان اصلی زندگی او نزدیک نبوده است. البته این بدان معنی نیست که روایت ما کامل بوده، ولی ما به یک خوانش صحیح از زندگی او رسیدیم و این نتیجه تحقیق و بررسی فراوان ما بود. من برای بازی در این نقش می‌دانستم اگر بتوانم نجابت و متانت استاد شهریار را در فیلم نشان دهم، موفق می‌شویم. عامه جامعه من، این شرم ذاتی و قبیله‌‍ای و شرقی را دارند و استاد شهریار هم بسیار نجیب بود و این برای من مهم بود. تلاش کردم این نجابت را در بازی نشان دهم.
وی با تاکید بر لزوم بهره مندی آثار تاریخی یا متمرکز بر شخصیت های فرهنگی و سیاسی گذشته ایران افزود: در کودکی همیشه فکر می‌کردم روزی در نقش استاد شهریار بازی خواهم کرد. وقتی از تبریز به تهران آمدم، روزهایی که غریب و تنها بودم در کوچه‌های لاله‌زار اشعار شهریار را زمزمه می‌کردم و ساعت‌ها راه می‌رفتم. بسیاری از محله‌ها را با ابیات شهریار شناختم. به همین دلیل در روزهای تصویربرداری هرچه به ذهنم می‌آمد، می‌گفتم. اما برای ساخت فیلم‌هایی از این دست باید مشاور فرهنگی، تاریخی و زمانی داشت؛ چیزی که متاسفانه وجود ندارد. در این کار من در مورد تک تک واژگان ساعت‌ها بحث می‌کردم و کمال تبریزی به دقت گوش می‌داد و عمل می‌کرد. از او ممنونم و بسیار از او آموختم.
این بازیگر درباره ارادت قلبی اش به شهریار و تاثیر فرو رفتن در نقش این شخصیت ارزشمند ایرانی نیز اظهار داشت: اواخر پروژه یک روز ساعت‌ها گریه کردم با خودم فکر می‌کردم چه قدر شهریار سختی کشیده. از شهرستان به پایتخت بیایی، غریب باشی، تنها باشی، وضع مالی خوبی نداشته باشی و بخواهی کم کم خودت را ثابت کنی؛ اما نجابت ذاتی تو مانع این کار شود و با همه این سختی‌ها تبدیل به استاد شهریار شوی. فکر می‌کردم این بزرگ مرد چه روزهای تلخی را سپری کرده است و همه این‌ها من را آزرده می‌کرد و البته احترام و اردات من به او هر روز بیشتر از روز قبل می‌شد.
سریال شهریار هر شب ساعت 23:00 از کانال فارسی آی فیلم پخش شده و تکرار آن ساعت 07:00 و 15:00 روز بعد به نمایش گذاشته می شود.
