رضا صادقی با انتشار این عکس نوشت:
این منم ، ساده و پر لبخند کودکی ، با دوستانی شبیه خاک و نخل و صداقت .
شاد از شادی هم ، دوربین عکاسی برای ما حکم ماهواره داشت که از منظر او در جهان دیده میشویم . نه لبی غنچه بود و نه نقش نگاری بر جانمان . همین قدر ساده که میبینید ... یک قلب ثروتمند زیر تک پیراهن فقیرانه بود . بچه بودیم با رویاهای بزرگ
گیتار منصفی ارکستر بزرگ شادیهایمان بود و " قلم جفتی " خالو قنبر دلنشین ترین سولوی صحنه وجودمان و ساز " علیکو بریم " که رقص رویاهامان . بله من یک بندر عباسی با اصالت مینابی . از محله شیر اول و تمام باورم امروز بخششی است که از دریا اموخته ام .. من جنوبیم و هنوز هم رقص و شادی و موسیقی زبان من و خدایست که گرم بود و عاشق ... بله این منم ، " هـمین هـیچ